نقش محیط‌های آبی در بهزیستی شهری
محیط‌های طبیعی نظیر فضاهای آب‌محور مدت طولانی است که راه‌حلی برای بهبود کیفیت زندگی شهری در نظر گرفته می‌شوند. پژوهش‌های زیادی نشان داده است که وقتی زندگی مردم به طبیعت سبز و آبی نزدیک باشد، شهروندان کمتر از استرس رنج می‌برند و از شرایط روحی بهتری برخوردار می‌شوند.
Admin1
تحقیقات نشان داده است که وقتی مردم در مکان‌های پرجمعیت کلان‌شهرها زندگی می‌کنند از اختلال یا بیماری‌های روانی رنج می‌برند. ازدحام جمعیت، آلودگی هوا، خشونت‌های شهری و حمایت اجتماعی کم ممکن است بخشی از این مشکلات باشد.
محیط‌های طبیعی مدت طولانی است که به عنوان راه‌حل بهبود کیفیت زندگی شهری در نظر گرفته می‌شوند. پژوهش‌های زیادی نشان داده است که وقتی زندگی مردم به طبیعت‌های آبی و سبز نزدیک باشد، آن‌ها کمتر از استرس رنج می‌برند و از وضع روحی بهتری برخوردار می‌شوند.
تحقیقات بی‌شماری لزوم توجه به فضاهای سبز را برجسته کرده است و اکنون محققان در حال بررسی فواید زندگی در کنار محیط‌های آبی در شهرها هستند. مطالعات نشان داده است که میزان پایین مرگ زودرس، احتمال پایین چاقی مفرط و وضع روحی و بهزیستی بهتری برای افرادی وجود دارد که نزدیک محیط‌های آبی شهری زندگی می‌کنند، همچنین محیط‌های آبی اختلاف بین محله‌های پولدار و فقیر در موضوع مرگ زودرس را کاهش می‌دهد.
ارتباط میان سلامت روان و محیط‌های آبی
شواهد مثبتی در ارتباط میان سلامت انسان و محیط‌های آبی ثابت می‌کند که زندگی در نزدیک محیط‌های آبی می‌تواند سطح فعالیت بدنی را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد. فضاهای آبی همچنین استرس و اضطراب را در افراد کاهش می‌دهد. محققان با مطالعه تأثیرات ارائه‌شده فضای آبی دریافتند که مردم آن را به عنوان عامل احیاگر می‌دانند.
مشکلی که اکنون شهرها با آن روبه‌رو هستند یافتن راه‌های ادغام محیط‌های آبی در بافت بتنی است، به‌عنوان مثال، تعداد آبراه‌های شهر بیرمنگام از شهر ونیز در ایتالیا بیشتر است، اما دسترسی به آبراه‌های آن توسط ساختمان‌های بلند یا حصارها مسدود شده و قابلیت آن‌ها به دور از بهره‌برداری است.
آبراه‌های می‌توانند مشکلات جدی برای محیط زیست به وجود بیاورند؛ به‌عنوان مثال، آلودگی پلاستیکی می‌تواند تنوع زیستی را کاهش دهد و به حیات‌وحش آسیب برساند.
با در نظر گرفتن این موارد، بعضی از شهرها نظیر وین شروع به استفاده از آبراه‌ها برای کاهش خطرات سیل و ارائه گزینه‌های حمل‌ونقل حامی محیط زیست کرده‌اند. این امر باعث شده است که سود سه‌جانبه‌ای به وجود بیاید که مزایای اقتصادی، زیست‌محیطی و سلامتی را ترکیب می‌کند.
وین توانسته در این راستا طرح موسوم به دانوب جدید را توسعه دهد؛ یک کانال سیل به طول ۲۱ کیلومتر که در سال ۱۹۶۹ ایجاد شد. این کانال به موازات رودخانه دانوب است و هنگام وقوع سیل فعال می‌شود تا آب اضافی را جذب کند، در نتیجه فشار بر رودخانه اصلی کاهش پیدا می‌کند. این رویکرد نوآورانه در محافظت از شهر در برابر خطرات سیل و حفظ شرایط عادی رودخانه در دوره‌های خشک بسیار مهم بوده است.
افزایش نشاط شهری و انتخاب وین به عنوان یکی از پایدارترین شهرهای جهان از مزایای افزایش محیط‌های سبز و آبی در وین است که این شهر توانسته است از آن به بهترین شکل بهره ببرد.
