خانههایی که میرویند
مرکز پژوهشی و آموزشی آزمایشگاه زنده هدسکوف در دانمارک با استفاده از مصالح طبیعی و روشهای سنتی ساختوساز، بهعنوان یک «آزمایشگاه زنده» طراحی شده است تا نمونهای عملی از معماری بازآفرینی و پیوند دوباره انسان با طبیعت باشد.
یک مرکز پژوهشی و آموزشی نوآورانه در شهر رونده دانمارک با نام «آزمایشگاه زنده هدسکوف» افتتاح شده است که بر پایه اصول بازآفرینی و استفاده از مصالح طبیعی محلی ساخته شده و بهعنوان یک آزمایشگاه زنده برای پژوهش و آموزش در زمینه شیوههای بازآفرینی فعالیت میکند.
این مجموعه در زمینهای کشاورزی احیاشده بنا شده و شامل چند سازه از جمله یک مدرسه سنگی قدیمی است. طراحی پروژه بر اساس استفاده از مصالح بومی همچون خاک رس، شن، چوب، الیاف نی و کنف انجام شده و روشهای سنتی ساختوساز دانمارکی در آن به کار گرفته شده است. هدف اصلی این پروژه نشان دادن رابطه میان انسان، زمین و زمان از طریق معماری است که بخشی فعال از فرایند ترمیم اکولوژیک محسوب میشود.
این مرکز علاوهبر کلاسهای آموزشی و فضاهای کار اشتراکی، امکاناتی برای اقامت پژوهشگران و یک کارگاه در قالب انبار دارد. در ساختمان مدرسه قدیمی، ساختار اصلی حفظ و با آجرهای موجود در محل بازسازی شده است. دیوارهای داخلی با اندود خاک رس و رنگ روغن بذر کتان پوشانده شدهاند. درون ساختمان، یک ورودی دوطبقه اتاقهای اقامت و کلاس درس را به سالن جلسات و فضای کار اشتراکی در طبقه بالا متصل میکند. کفپوشهای چوبی قدیمی نیز برداشته شده و پس از عایقکاری، دوباره بهصورت کابینت و سازههای داخلی استفاده شده است.
گاراژ مجاور مدرسه با رویکرد سنتی «نیمهچوبی» دانمارکی بازسازی شده است. اسکلت چوبی جدید با پانلهای کنفآهک پر شده و روی فونداسیون آهکی و کف خاک رس محلی قرار گرفته است. در این بخش از آجرهای خام، اندودهای خاکی تقویتشده با الیاف گیاه تیفا و مصالح کمکربن و غیررسمی استفاده شده است.
یک سوله سبز با سقف گیاهی شامل کارگاه و آشپزخانه، بهجای یک سوله قدیمی ساخته شده است و کنار آن، یک پاویون روباز با کف آجری بازیافتی قرار دارد. سازههای چوبی این بناها با رنگ قرمز تیره، مشابه انبارهای کشاورزی سنتی دانمارک، پوشانده شدهاند و پنجرههای دایرهای و نورگیرهای سقفی بهعنوان عناصر مشترک طراحی، بخشهای قدیم و جدید را به هم پیوند میدهند.
رویکرد بازآفرینی و استفاده مجدد
در این پروژه حجم زیادی از مصالح موجود در محل دوباره استفاده و بازسازی شده است. تمام دیوارهای داخلی از آجرهای یافتشده در محل ساخته شدهاند و کفهای چوبی قدیمی بهعنوان سازههای جدید به کار رفتهاند. این رویکرد یادآور سنت دیرینه ارتباط انسان با طبیعت و استفاده از منابع موجود و بهبود تدریجی سازههاست.
این مرکز در همکاری با مؤسسه بیلت دانشگاه آلبرگ دانمارک بهعنوان بخشی از فعالیتهای پژوهشی خود، شرایط داخلی ساختمان شامل اقلیم، میزان انتشار و رفتار رطوبتی را پایش خواهد کرد. هدف از پایش، بررسی عملکرد واقعی مصالح طبیعی و روشهای بازآفرینی در مقیاس معماری است. آزمایشگاه زنده هدسکوف بهدلیل رویکرد پایدار و نوآورانه خود در فهرست نهایی جوایز پایداری قرار گرفته است.
آزمایشگاه زنده هدسکوف تنها یک مرکز آموزشی نیست؛ بلکه نمونهای عملی از معماری بازآفرینی است که با استفاده از مصالح محلی، بازسازی سازههای موجود و طراحی هماهنگ با طبیعت، نشان میدهد ساختمانها میتوانند فراتر از کاهش اثرات زیستمحیطی، به ترمیم و بهبود اکوسیستم پیرامون خود کمک کنند. این پروژه الگویی برای آینده معماری پایدار و رابطه متوازن میان انسان و محیط زیست بهشمار میرود.


Admin1 



