احیای هنر نورپردازی قدیمی در شهرهای جنوبی ایتالیا
شهرهای جنوب ایتالیا از اوایل جولای سال جاری به یک نمایشگر نوری کالیدوسکوپیک تبدیل شد. تاریخچه هنر نورپردازی در این کشور به قرن هفدهم و تزئیناتی باز می‌گردد که برای جشنواره‌ها و جشن‌های روستایی ساخته شده بود.
Admin1
شهرهای جنوب ایتالیا به‌مناسبت برگزاری چندین جشنواره، هنر نورپردازی قرن هفدهمی کشور خود را احیا و سازه‌های چوبی عظیمی بنا کردند که به کمک نورهای رنگی، شیشه‌ای به‌نظر می‌رسد.
شهرهای جنوب ایتالیا از اوایل جولای سال جاری به یک نمایشگر نوری کالیدوسکوپیک تبدیل شد. تاریخچه هنر نورپردازی در این کشور به قرن هفدهم و تزئیناتی باز می‌گردد که برای جشنواره‌ها و جشن‌های روستایی ساخته شده بود. در حال حاضر نیز برای بزرگداشت قدیس حامی سانتا دومنیکا، سازه‌های معماری غول‌پیکری با استفاده از لامپ‌های نورافکن رنگی ساخته شده‌اند.
بنابراین شهرها و مناطق اسکورانو، مولیز، پولیا، کالابریا، کامپانیا، باسیلیکاتا و سیسیلیا با سازه‌های خیره‌کننده، دروازه‌های ورودی قلعه‌ای، تونل‌های قوسی، پنجره‌های گل رز و گنبدهایی تزئین‌شده با نورهای رنگارنگ آراسته شده‌اند که موجب می‌شود سطوح آن‌ها شبیه شیشه‌های رنگی به نظر برسند.
کمیته یونسکو ایتالیا اوایل سال جاری تصمیم خود را برای نمایش‌های نوری موقت به‌عنوان میراث ناملموس کشور، تحت عنوان «پارازیونی و نمایش‌های نور سنتی جنوب ایتالیا» اعلام کرد و جنوب این کشور در جولای به پیاده‌سازی آن پرداخت.
نورهای معلق در اطراف این سازه‌ها در گذشته از چراغ‌های نفتی یا شمع‌هایی به‌دست می‌آمد که در کاغذهای رنگی و طناب پیچیده شده بود. صنعتگران محلی خیلی زود شروع به ایجاد سازه‌های بزرگ‌تر از تیرک‌ها و طاق‌ها کردند و با الهام گرفتن از طرح‌های استادان بزرگ رنسانس و باروک ایتالیا، سازه‌هایی چوبی را بنا کردند که چراغ‌های نفتی درون آن‌ها آویزان می‌شد.
شکل‌های این سازه‌ها از طاق‌ها گرفته تا گل‌های رز و درگاه‌ها متنوع بود و صنعتگران موفق شدند کل ساختارهای معماری را به‌نحوی بازتولید کنند که به‌عنوان پس‌زمینه تئاتر برای پای‌کوبی‌های مردمی، رژه‌های مذهبی و نمایشگاه‌های محلی عمل کند. در قرن بیستم، چراغ‌های نفتی جای خود را به برق و لامپ‌های رشته‌ای دادند.
تکنیک‌های صنعتگران با گذشت زمان تغییر کرد و اکنون سازه‌های تا ارتفاع ۴۰ متر با تخته چندلایه ساخته می‌شوند تا در برابر تغییرات آب‌وهوایی مقاوم‌تر باشند. با توجه به اصل پایداری نیز از چراغ‌های LED کم‌مصرف استفاده می‌شود که به مواد بازیافتی هم‌چون سیم‌های فلزی متصل می‌شوند و به شکل‌های پیچیده درمی‌آیند. بعضی از شهرها ساعات روشنایی سازه‌ها را به شب‌ها محدود می‌کنند تا آلودگی نوری کاهش پیدا کند.
این اقدام حتی توجه برندهای مد را نیز به خود جلب کرده و توسط دیور و دولچه‌وگابانا به‌عنوان پس‌زمینه ارائه مجموعه‌های خود در منطقه پوگلیا ایتالیا مورد استفاده قرار گرفته است.
