ی در لس آنجلس دوره دبیرستان خود را در کالج هالیوود گذراند. پس از آن علی رغم میل باطنی اش، در دانشگاه به تحصیل در رشته مهندسی برق پرداخت اما همچنان، کارهای هنری چون عکاسی را دنبال می‌کرد. بعد از اتمام دوره مهندسی وی به دلیل علاقه شخصی، به گذراندن دوره‌های معماری پرداخت. با توجه به شرایط ایشان در آمریکا برای برطرف کردن نیاز‌های مالی و هزینه‌های زندگی و همچنین کمک به خانواده که همچنان در ایران سکونت داشتند، کارهای مختلفی را تجربه کرده بود که نه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بودند و نه اینکه مرتبط با علایق و تحصیلات وی بودند.
در نهایت در سن ۲۶ سالگی در شهر لس آنجلس یک لابراتوار و استودیو عکاسی راه اندازی کرد؛ عمده‌ترین فعالیت این لابراتوار، تبلیغات بود و همین موضوع موجب ارتباطات اجتماعی گسترده حسین فرمانی با بازیگران و خوانندگان مشهور آمریکایی شد. این آشنایی‌ها و ارتباطات به وی انگیزه و ایده تاسیس یک مجله مد را داد. مجله اینترنشنال ویو مگزین اولین مجله مد در لس آنجلس بود که در سال ۱۹۸۴ میلادی تاسیس شده بود.
این مجله موفقیت خیلی بزرگی برای ایشان در آمریکا بود و به همگان ثابت کرد که یک ایرانی هم می‌تواند با همه مشکلاتی که وجود دارد، کار را پیش ببرد و آثاری شاخص و آوانگارد را در زمینه هنر تولید نماید. مجله در شرایطی شروع به فعالیت کرد که هیچ بودجه‌ای وجود نداشت؛ ولی با تمام این اوصاف شور و اشتیاقی وصف ناپذیر، وی و گروهش (شامل نویسندگان و عکاسان) را فرا گرفته بود که با قدرت تمام کارها را پیش بردند.
این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که تیراژ این مجله به میزانی زیاد شد که سرمایه گذاران کوچک قادر به تامین مالی نبودند و در همین زمان حسین فرمانی هم از یک مجله ایتالیایی به نام تحت عنوان آرت دایرکتور پیشنهاد کار داشت؛ در نهایت وی، در اوج معروفیت امتیاز مجله را فروخت و در شرکت مذکور استخدام و مشغول به کار شد. این شغل از راه دور اداره می‌شد و حسین فرمانی در کنار این شغل مجله بعدی را هم تاسیس و دوباره به اوج رساند؛ این مجلات یکی پس از دیگری، به اوج خود می‌رسیدند.
در حین تاسیس و پیشبرد مجلات مد و تبلیغاتی، حسین فرمانی جایزه‌ای را در هالیوود تاسیس کرد که مانند یک فستیوال سالانه ضمن برگزاری مراسم‌های خاص به اهدای جوایز می‌پرداختند. در حین اجرای این فستیول‌ها، وی به دلیل علاقه وافری که به عکاسی داشت، به فکر تاسیس چنین جشنواره‌هایی در رشته عکاسی افتاد و همین شد که لوسی اوارد تاسیس شد.
وی در دوران حرفه‌ای کارش با هنرمندان مشهوری چون زاها حدید و فرانک گهری و کریم رشید آشنا شده بود و همین آشنایی سبب اضافه شدن گرایش دیزاین به این جوایز بود و همین شد که بنیاد آی دی ای کلید خورد. در این موقعیت زمانی، او آنقدری مشهور شده بود که این بنیاد برای او نقش بیزینس را نداشت و صرفاً عشق به هنر و هنرمند، محرک وی در راستای پیشبرد اهداف این بنیاد بود.
در ابتدا این بنیاد مخالفان زیادی را علی الخصوص در حوزه عکاسی داشت و علت این مخالفت، گوناگونی حوزه‌های هنری به طور مثال در عکاسی بود؛ مخالفان معتقد بودند که اهدافی که هر کدام از گونه‌های مختلف در یک حوزه دارند با یکدیگر متفاوت می‌باشد. به طور مثال هدف عکاس خبری با عکاس هنری یکی نمی‌باشد پس نباید در یک پلتفرم یکسان داوری شوند.
اما حسین فرمانی با مداومت و پشتکاری که در راستای دنبال کردن هدف خود داشت، در نهایت این روند را ادامه داد و با تک تک داورانی که قرار بر داوری در این مسابقات داشتند به وضوح صحبت کرد و هدفش را از تاسیس چنین بنیادی بیان کرد.
ArchitectureMasterPrize: هدف این رویداد ارج نهادن و ارتقای کیفیت معماری در سراسر جهان است. ArchitectureMasterPrize خلاقیت و نوآوری در رشته‌های معماری، معماری منظر و طراحی داخلی را شامل می‌شود. راه اندازی در سال ۲۰۱۷ در موزه طراحی Cooper Hewitt در شهر نیویورک فراتر از همه انتظارات بود و بیش از ۳۰۰ معمار و طراح داخلی از سراسر جهان برای جشن گرفتن اولین نسخه ArchitectureMasterPrize آمدند.
The International Design Awards (IDA): این رویداد به منظور شناسایی، تجلیل و ترویج رویاپردازان افسانه‌ای طراحی و کشف استعدادهای نوظهور در زمینه معماری، طراحی داخلی، طراحی محصولات، گرافیک و طراحی مد وجود دارد. IDA می‌خواهد توجه را به نماد شکنی طراحی با مفهوم‌سازی و تولید آثار بزرگ، در سرتاسر جهان جلب کند. گروه فرمانی در سال ۲۰۰۷ IDA را مونتاژ کرد که اکنون به یکی از جوایز پیشرو در طراحی در آمریکا تبدیل شده است و هر ساله صدها طراح را اعطا و تبلیغ می‌کند.
The Lucie Awards: این جایزه که در سال ۲۰۰۳ تأسیس شد، دستاوردهای بزرگ عکاسی را گرامی می‌دارد. جامعه عکاسی از کشورهای سراسر جهان در مراسم سالانه جوایز گالا در سالن کارنگی نیویورک به دستاوردهای برجسته عکاسی ادای احترام می‌کنند.
SIT Furniture Design Award: این رویداد به منظور شناسایی، تجلیل و ترویج طراحان بین‌المللی مبلمان، برندها، تولیدکنندگان، استعدادهای نوظهور و همچنین مراجعینی است که زندگی روزمره ما را با نوآوری بهبود می‌بخشند. SIT بر روی “صندلی و فراتر از آن” تمرکز می‌کند، به تفکر استراتژیک و تخیل ارج می‌نهد که منجر به ساخت تجهیزات عالی می‌شود. این جایزه آثار طراحان و استعدادهای نوظهور از سراسر جهان را می‌پذیرد.
LIV Hospitality Design Awards: این رویداد پذیرای سرمایه گذاران با کیفیت معماری و طراحی داخلی در این زمینه است. LIV یک پلتفرم فراگیر است که پروژه‌های استثنایی را در فضاهای زندگی و رستورانی، از زندگی مشترک تا استراحتگاه ساحلی، از رستوران Fine Dining تا بار پاپ آپ را دنبال می‌کند.

و اما کارهای حسین فرمانی در راستای بزرگداشت هنر چگونه به ایران رسید؟
وی در سفر توریستی که با چند تن از دوستانش که ایرانی هم نبودند، به ایران داشت، در مدت زمان کوتاهی چند شهر با هویت تاریخی و معماری ایران را بازدید کرد. با وجود مدت زمان طولانی که از ایران و وطن خود دور بود، وی تعلق خاطری به این کشور داشت و چنانچه خود می‌گفت: علاقه شدیدی داشته که کارهایی را که ایران برای وی و در راستای موفقیتش انجام داده است را جبران کند.
از طرفی در زمانی که در کاشان در یک اقامتگاه محلی اقامت داشت، به این موضوع پی برد که بعضی از بناهای قدیمی تا چه میزان نیاز به رسیدگی و مرمت دارند. وی همچنین با بازدید از سایر مناطق، به این نکته پی برد که با نابودی این قبیل منازل و محلات قدیمی، معماری تاریخی ایران رو به نابودی هستند. از این رو وی بر این شد که علاوه بر بازسازی و مرمت بعضی از این املاک، فضاها و محیط‌هایی با کاربری فرهنگی، اجتماعی و هنری برای استفاده، رشد و پرورش جوانان و نوجوانان ایجاد کند. مکان‌هایی را که در کاشان ساختند با حفظ فرم، آرایش جدیدی را به خود می‌گرفتند. این آرایش در روند کلی معماری شهر هم تاثیر گذار بود چرا که شهردار کاشان در یکی از دیدارهایشان با حسین فرمانی به این موضوع اشاره کرده بود که پس از اجرای درب‌ها و پنجره‌ها به شیوه‌ای جدید در طرح‌های وی، تقاضای اجرای این مدل درب‌ها و پنجره‌ها در شهر زیاد گردیده است.
وی معتقد است که این قبیل بازسازی‌ها در گوشه گوشه‌ی دنیا از لحاظ زیست محیطی نیز بسیار کارآمد می‌باشند؛ چرا که از مصالح سنتی، استفاده بهینه و به روز می‌شد و همچنین از لحاظ اقتصادی نیز صرفه مالی زیادی داشت.
حسین فرمانی هم اکنون، ساکن جزیره‌ای در تایلند می‌باشد و با وجود اینکه دفتر مرکزی وی هنوز در لس آنجلس می‌باشد، مشغول ساخت یک مرکز هنری در این جزیره می‌باشد. وی محرک‌ها و انگیزه‌هایش را در مورد این پروزه این گونه بیان می‌سازد که ” وقتی که گنجایش و پتانسیل هنری مردم این ناحیه را دیدم، علی رغم اینکه جایی برای نشان دادن هنرشان وجود نداشت، بر این شدم که مرکز بین‌المللی در این محدوده ایجاد کنم که مردم در سرتاسر دنیا از آن دیدن کنند و هنر مردم این محدوده دیده شود .”
وی هم اکنون به خاطر عشقی که به زادگاهش ایران و ایرانیان دارد، در پی این برآمده که در سر تا سر سال، زمان‌هایی را برای دیزاینر‌های ایرانی ایجاد کند تا بدون پرداخت هزینه‌های ورودی بتوانند در مسابقات بین المللی طراحی شرکت کنند.
از جمله اقدامات مهم او شامل برپایی بیش از ۲۰۰ نمایشگاه در اقصی نقاط دنیا، حضور در جشنواره‌ها و جوایز بسیاری مانند Photo Lucida، Photofest، Arles Photo Festival، Yangong Photo Festival، بنیان گذاری جشنواره عکس the Palm Springs و سرپرستی نمایشگاه جهانی تغییر اقلیم برای سازمان ملل متحد در پاریس و …
همچنینن مجموعه شخصی عکاسی معاصر و قدیمی حسین فرمانی یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های خصوصی در ایالات متحده است.

خانه لوسی:
این مجموعه فرهنگی در قلب بافت تاریخی کاشان واقع شده است. این مجموعه به تقدیر از عکاسان در سرتاسر جهان می‌پردازد. بنای این مجموعه فرهنگی، میراث دوره قاجار می‌باشد و دارای ۳ حیاط، ۳۰ اتاق و ۲ بادگیر می‌باشد. در مرمت این بنای تاریخی، دو فضای داخلی و بیرونی به جهت برپایی نمایشگاه‌های موقت در نظر گرفته شده است. در مرمت این بنای تاریخی، سعی بر آن شده است که با حفظ ساختار کلی معماری بنا، المان‌های مدرنی را نیز به فضاها بیفزاید.
عکس‌های به نمایش در آمده در این نمایشگاه، برای فروش نیستند و صرفاً به جهت معرفی و تقدیر از اساتید بزرگ عکاسی می‌باشند.
خانه استیو:
خانه استیو، مجموعه‌ای فرهنگی در شهر کاشان، در کنار مسجد جامع کاشان می‌باشد؛ قدمت این خانه نیز به دوران قاجاریه برمی‌گردد. این خانه دارای ۴ اتاق، یک اتاق مدیا، یک کتابخانه و یک حوضخانه می‌باشد.
این خانه که به عنوان نمایشگاهی برای نمایش آثار عکاسی طراحی شده بود، خود سوژه‌ای مناسب برای عکاسان گردیده است.