نگاهی به پروژه کوشک باغ نوشان

باغ نوشان در استان مازندران، شهر رویان در محله منوچهرکلا واقع شده است. سایت پروژه دارای پوشش گیاهی غنی با قدمت بالا می‌باشد و درختان موجود در این باغ از قابلیت‌های با ارزش سایت بشمار می‌آید و مطابق با هندسه و شکل زمین، هر یک از ویلاها در مجاورت درختان موجود استقرار یافت و برای حفظ هویت و یکپارچگی باغ و نظر به اهمیت توسعه پوشش گیاهی و گسترش منظر سایت، ویلاها در جداره‌های پیرامونی شهرک جانمایی شد تا درفضای باز میانی باغ، ضمن تاکید بر سبزینگیِ منظرینِ مرکز سایت، هماهنگی و هم پیوندی لازم با مسیرهای حرکت سواره و پیاده برای دسترسی به هریکی از ویلاها صورت پذیرد.

تاریخ: ۱۴۰۲/۱۰/۰۴ - ساعت: ۱۲:۱۰ به روز شد: ۱۴۰۲/۱۰/۰۴ - ۰۸:۳۱ - - 08:31

به‌عنوان کانسپتِ اصلی در فرایند طراحی معماری، یافتن الگویی با هدف ایجاد پیوستگی و یکپارچگی بیشتر باغ و بنا، با الهام از وضعیت استقرار “عمارت کوشک و باغ” در معماری ایرانی و استفاده از ساختار ۹ مربع، ایده اصلی طراحی معماری شکل گرفت. از دلایل مهم استفاده از ساختار ۹ قسمتی و بخصوص نوع برونگرای آن در باغ‌های ایرانی، بهره‌گیری حداکثری از پیوستگی فضایی میان کوشک و باغ پیرامون (تلفیق بنا و باغ) است. این رابطه و آمیختگی به وسیله پیوند ارتباط‌های فضایی و ارتباط عناصر تشکیل‌دهنده باغ صورت می‌پذیرد.

یکی از ویژگی‌های مهم نظام آب در باغ ایرانی، تمایل زیاد به نمایش آن است و از این رو یکی از عناصر اصلی در شکل گیری هندسه باغ ایرانی در نظر گرفته می‌شود. در فرایند طراحی این پروژه نیز محور آب به عمق بنا نفوذ داده شد و استخر ویلا، نقش محور آب در باغ‌های ایرانی را ایفا کرد و در محور عمود بر آن نیز باغچه‌هایی به دل بنا امتداد یافت و در تلاقی محورهای طولی و عرضی، فضایی سکون‌آفرین در دل بنا برای نظاره‌گری به بیرون طراحی شد تا در چهار طرف این فضا بازشوهای اصلی ویلا (پنجره‌های با الگوی سه دری) قرار گیرد و یادآور احساس فضا-مکان در محل آستانه عمارت کوشک در باغ ایرانی باشد.

پوشش سقف ویلاها از سقف‌های شیبدار (شیب چهارطرفه و تک شیب) است؛ که علاوه بر عملکرد اقلیمی بهتر، به عنوان فرمی آشنا در شهرهای شمالی، رابطه میان اثر و بستر را تقویت می‌کند. ارتفاع سقف‌‌ها متناسب با عملکردهای فضای داخلی متغیر است و با کنار هم قرار گرفتن آنها در ویلا‌های مجاور، پویایی خط آسمان شکل می‌گیرد که تداعی کننده بافتی همگن از سقف‌های شیبدار در شهرهای قدیم شمال ایران است. در پوشش نما از آجر کوره‌ای و سیمان استفاده شده است که هر دو از مصالح قدیمی در معماری ایرانی است. پر و خالی کردن آجرها (فخر و مدین) موجب شکل‌گیری سایه روشن‌های متفاوت در طول روز به تنوع و غنای بصری نما و حسی فضا افزوده است. در محل اتصال ساختمان‌ها به باغ از سنگ فیروزه مشهد به عنوان سنگ ازاره استفاده شده است که رنگ سبز آن به همراه کاشی‌های دست‌ساز در جداره‌های آب‌نما و استخر، علاوه برافزایش حس نوستالژیک فضاهای ایرانی، با پوشش سبز بستر پروژه همگن شود.

اتصال افقی و مورب سقف‌ها به جداره‌های آجری نما، چفت‌های فرورفته به خطوط عمودی آب باران تبدیل شد تا با یادآوری لوله‌های ناودانی، در هنگام بارش باران واسطه پیوند آسمان به زمین گردد و صدای ریزش آب، با ترکیبی موزون از نظام آب و آوا، ضمن ضرب‌آهنگ فضا، تداعی‌کننده غنای حسی برای کاربران است.

مشخصات پروژه:

• طراح: استودیو معماری بی‌مرز

• معماران اصلی: علی جهانیان، آزیتا نیک پی

• تیم طراحی: مسعود غلامی جلال، آیدا حسینی، حسین قلی زاده، آرزو یوسفیان

• نظارت: علی جهانیان- استودیو معماری بی مرز

• مدیر اجرا: مسعود غلامی جلال

• تیم اجرا: نوید رسولی، آرمان سجادی، محمد فتاح

• مدیر پروژه: محمد احمدی، امید عسگری

• سرپرست کارگاه: میلاد مظفری خواه

• نوع سازه: بتنی

• تاسیسات: موتورخانه مرکزی ،وی آر اف،گرمایش از کف

• رده: مسکونی