نگاهی به پروژه بوتیک هتل سنگ سیاه

پتانسیل شهر شیراز، به دلیل ظرفیت‌های ارزشمند تاریخی و فرهنگی و جاذبه‌های طبیعی و کالبدی که آن را هم تراز بسیاری از شهرهای توریستی جهان کرده است و موقعیت محله سنگ سیاه به عنوان سایت موزه‌ای از بناهای تاریخی، ما را بر آن داشت پروژه خود را با موضوع ایجاد بوتیک هتل منحصر به فرد، با امکانات روز برای تجربه زندگی در دل بافت تاریخی شیراز، در محله سنگ سیاه، مابین پنج بنای ثبت ملی از دوره‌های تاریخی ایلخانی، زندیه، قاجار و پهلوی تعریف کنیم.

تاریخ: ۱۴۰۲/۱۰/۱۳ - ساعت: ۱۰:۱۶

این پروژه تلاشی است برای احیا و نوسازی و ارائه راهی برای گسترش آن در بافت تاریخی به گونه‌ای که ساختار اجتماعی و فرهنگی را متحول کند و زندگی جدیدی را ایجاد کند. اما مشکل اصلی در احیا بافت تاریخی، پرداختن به الگوهای شبه تاریخی سازی مورد نظر سازمان‌های تصمیم گیرنده است که با عناصر و تزئیناتی که برای ما آشناست، سعی در تقلید از اصول اولیه را دارند. ما سعی کردیم پروژه را درگیر عناصر معمول نکنیم تا بتوانیم راهبردی برای گسترش بلوک به بلوک زندگی در بافت در راستای احیاء بافت تاریخی پیشنهاد کنیم . رویکرد ما در بوتیک هتل سنگ سیاه، الحاق به جای تجمیع بود. این تصمیم گیری به پروژه اجازه می‌دهد تا برای همیشه زنده بماند و ساختارهای ریزدانه برای عملکردهای مختلف به حجم بزرگتر متصل شوند که با موقعیت‌هایی شبکه ارتباطی خارجی را در داخل باز تولید می‌کنند. ماحصل این رویکرد منجر به پدید آمدن یک هسته اولیه شامل فضای اقامتی هتل در کنار رستوران و کافه با دسترسی مجزا برای فضای داخلی و ارتباط با فضای بیرونی بود. در تعریف فضاهای هسته مرکزی سعی بر آن شد از همه پتانسیل‌های منطقه استفاده شود، از این رو پشت بام مجموعه با تعریف فضاهای پیرامونی به صورت بام موزه دائمی برای معرفی بستر در نظر گرفته شد . در طرح توسعه بوتیک هتل، با تملک زمین‌هایی در اطراف امکان گسترش پروژه را فراهم آوردیم و به سراغ کاربری‌های ملموس و فراموش شده بافت همچون حمام و بازار و … رفتیم و با در نظر گرفتن نیاز مخاطب امروزی سعی در بازتعریف فضاها با استفاده از آخرین فن آوری و بالاترین میزان آسایش نمودیم . این پروژه با موضوع ایجاد اقامتگاه سنتی در بافت تاریخی شیراز، محله سنگ سیاه، بین پنج بنای ثبت ملی از دوره‌های تاریخی ایلخانی، زندیه، قاجار و پهلوی تعریف شده است. در سال‌های اخیر پروژه‌های احیای بافت بر اساس استراتژی تخریب و تجمیع توسعه یافته است که به تدریج با حذف نسبت‌ فضاهای خالی و حجم، سیستم هندسی و ارتباطی معابر و ساختار بخش قابل توجهی از بافت تاریخی را از بین میبرد- با حذف بناها و معابر ریزدانه و تعریف پروژه‌های در مقیاس بزرگ و احداث خیابان‌ها.

مشخصات پروژه:

• دفتر معماری: دفتر معماری استاک

• طراحان: علی سوداگران، نازنین کازرونیان، محمد امین نجابت

• گروه طراحی: امین شاهوار، شقایق نجاتی، پویا معدنی، حنیف حق طلب

• تاسیسات: سید مهدی علویان

• سازه: سلمان رستمی

• مجری: ابراهیم مظفریان

• کارفرما: محمد امین نجابت، نازنین کازرونیان

• محل پروژه: شیراز

• جوایز و افتخارات:

o رتبه اول در سیزدهمین جایزه معماری و معماری داخلی ایران ۱۳۹۹

o رتبه اول در چهارمین جایزه دوسالانه ملی معماری و شهرسازی ایران ۱۳۹۹