بیمارستان مراقبت‌های حاد در جنوب، شامل یک سازه بتنی سه طبقه با پرکننده‌های چوبی پیچیده است که با منظره اطراف ترکیب می‌شود. فضای داخلی آن مانند یک شهر عمل می‌کند: تخصص‌های پزشکی همچون محله‌هایی با میدان‌ها و خیابان‌های متصل کننده هستند. در هر یک از سه طبقه، یک خیابان اصلی مرکزی از کنار حیاط‌های سبز متنوعی می‌گذرد که باعث جهت‌یابی و ورود نور روز به ساختمان می‌شوند. اتاق‌های بیماران در پشت بام مانند کلبه‌های جداگانه طراحی شده‌اند.
بخش آموزش و تحقیقات در یک ساختمان استوانه‌ای سفید در شمال قرار دارد که دارای یک آتریوم باز پنج طبقه در مرکز است. حوزه‌های تحقیقاتی در اطراف این هسته تبادل دانش چیده شده‌اند. در زیر آن، سه تالار سخنرانی محاط شده با اتاق‌های سمینار و فضاهای مطالعه برای دانشجویان در توپوگرافی زمین شیب‌دار جای گرفته‌اند. محوطه‌سازی در مقیاس بزرگ شامل کاشت بیش از ۲۵۰ درخت است. علاوه بر این، تخته سنگ‌هایی که در حین ساخت و ساز در زیر زمین پیدا شده‌اند، در داخل و اطراف ساختمان‌ها قرار داده شده‌اند که یادآور یخچال‌های طبیعی از عصر یخبندان هستند. “طبیعت درونی” این مجموعه جدید برای تجربه بیمارستان به عنوان مکانی مساعد برای بهبودی، ضروری است. هر دو ساختمان گواهینامه پلاتین پایداری ساختمان را بر اساس دستورالعمل‌های سختگیرانه SGNI (شورای ساختمان پایدار سوئیس) دریافت کرده‌اند.
بیمارستان مراقبت‌های حاد – بیمارستان جدید کودکان در یک محله مسکونی پراکنده از باغ‌های میوه واقع شده است. این بیمارستان در مجاورت ساختمان ثبت شده کلینیک روانپزشکی دانشگاه (PUK)، معروف به بورگهولتسلی قرار دارد و ورودی آن، که با یک دروازه بزرگ باز مشخص شده، دقیقاً مقابل ورودی ساختمان تاریخی سال ۱۸۶۹ قرار گرفته است. حالت مقعر نمای ساختمان یک حیاط جلویی مشترک برای هر دو موسسه ایجاد می‌کند. دروازه به یک حیاط گرد درختکاری شده باز می‌شود که از طریق آن به ورودی دسترسی پیدا می‌کنید. رستوران و دسترسی به امکانات درمانی زیرین با باغ‌های اختصاصی خود در مجاورت ورودی قرار دارند. در سمت دیگر، خیابان اصلی ساختمان به انواع درمان‌های پرمراجعه مانند تشخیص تصویری و کلینیک روزانه جراحی منتهی می‌شود. این محور مرکزی که در امتداد حیاط‌ها عریض و باریک می‌شود، به اتاق اورژانس ختم می‌شود که می‌توان به طور مستقیم از بیرون نیز به آن دسترسی پیدا کرد.
در مرکز طبقه دوم، خدمات اضافی در دو طرف خیابان اصلی قرار دارند، مانند مدرسه بیمارستان، داروخانه و سایر کاربری‌های مشترک. یک فضای اداری که به سمت بیرون جهت‌گیری شده، مانند یک حلقه دور این منطقه مرکزی پیچیده شده و حدود ۶۰۰ فضای کاری برای کارکنان پزشکی و اداری فراهم می‌کند. طبقه بالا، که آرام‌ترین بخش بیمارستان است، برای کودکان و نوجوانان و بیمارانی که شب یا مدت طولانی‌تری اقامت دارند، در نظر گرفته شده است. هر یک از ۱۱۴ اتاق به صورت یک کلبه چوبی با سقف مجزا طراحی شده که حریم خصوصی، منظره‌ای سبز به بیرون و فضای کافی برای اقامت شبانه والدین با فرزندانشان را فراهم می‌کند. چهار مرکز در امتداد خیابان اصلی و در مجاورت کلبه‌ها وجود دارد که در آنجا کودکان و نوجوانان می‌توانند درمان چند رشته‌ای دریافت کنند. نمای بیمارستان از یک سازه بتنی سه بعدی باربر تشکیل شده است که طبقات اول و دوم را ترکیب می‌کند. عمق نما و مصالح پرکننده که می‌تواند چوب، شیشه، پارچه یا گیاه باشد، بسته به جهت‌گیری و فعالیت داخلی متغیر است.
مصالح ساختمانی سبک وزن در سرتاسر ساختمان بجز تکیه گاه‌های بتنی و هسته‌های گردشی استفاده شده است. به این ترتیب، اندازه هر بخش می‌تواند افزایش یا کاهش پیدا کند: ساختمان مسطح با شکل متمایز خود، انعطاف پذیری داخلی را که برای بیمارستان‌ها بسیار مهم است، تامین می‌کند. طبقه آخر با اتاق‌های بستری عقب نشینی کرده است و به زبان معماری خاص خود صحبت می‌کند. اتاق‌ها بصورت پلکانی و دارای پشت بام‌هایی با شیب‌های مختلف هستند.
مرکز تحقیقات و آموزش – اتاق‌های ساختمان استوانه‌ای و سفید برای تحقیق و تدریس در اطراف یک دهلیز مرکزی سازماندهی شده‌اند که تبادل و همکاری بین محققان را در پی دارد. یک آگورا برای آموزش و مطالعه در زیر این فضای مرکزی گسترده شده و به طور مستقیم به چشم انداز اطراف پاسخ می‌دهد. سه سالن سخنرانی وارد شیب طبیعی زمین می‌شوند. نور روز از بیرون به داخل جریان می‌یابد و به لطف دیوارهای متحرک، سالن‌های سخنرانی، لابی و کافه را می‌توان در یک فضای بزرگ دوباره پیکربندی کرد. این یک آگورا با یک صحنه در وسط برای رویدادهای خاص و اتاقی برای تماشاگران ۶۷۰ نفر ایجاد می‌کند. یک گالری نیز شامل محل کار باز برای دانش آموزان است. اتاق‌های سمینار مجاور در همان سطح، فضاهای موجود برای تدریس دانشگاه را تکمیل می‌کند. آزمایشگاه های تحقیق و تشخیص با دفاتر همراه در پنج طبقه بالا نمای بدون مانعی به چشم انداز اطراف دارند. فضاهای کاری باز در اطراف آتریوم برای استفاده دانشجویان دکتری و کارکنان آزمایشگاه چیده شده است. از آنها، می‌توان چندین طبقه را به طور همزمان و همچنین آگورا زیر را مشاهده کرد، که به نوبه خود از طریق یک چشم – یک سوراخ کوچک و گرد در سقف – به دهلیز بالا متصل است.
ساختمان تحقیق و آموزش که در منظره ای وزین تعبیه شده است، ساختاری مستقل در میان باغ میوه ای است که مشابه باغ‌های بسیاری از باغ‌های بورگولزلی است. خود ساختمان به زبانی انتزاعی و به وضوح هندسی صحبت می‌کند و از مصالح کمی استفاده می‌کند. بالکن‌های کنسولی با نرده‌های بلند که به رنگ سفید رنگ آمیزی شده اند به ساختمان ظاهری وزن و در عین حال دلپذیر می‌دهد. دو امکانات بیمارستان کودکان اگرچه متفاوت و متمایز هستند، اما مکمل یکدیگرند. بر روی تپه، ساختمان مدور برای تحقیق و آموزش، نگاه را به سمت دریاچه هدایت می‌کند. شکل دراز و افقی بیمارستان مراقبت‌های حاد در منظره صاف قرار می‌گیرد و نمایی از خشم در حال افزایش پشت آن را ارائه می‌دهد. بیمارستان بر روی هر بیمار به عنوان یک فرد تمرکز می‌کند و این به معنای نه تنها روند بهبودی بلکه به معنای رفاه بستگان و کارکنان نیز هست. ساختمان تحقیق و تدریس، تبادل و همکاری بین دانشمندان و دانشجویان را برجسته می‌کند، که پیش نیاز تحقیقات آینده نگر است.

مشخصات پروژه:
• طراح: Herzog & de Meuron
• تیم طراحی: Michael Schmidt, Mark Bähr, Birgit Föllmer, Alexander Franz, Andrea Erpenbeck, Martin Fröhlich, Michael Drobnik, Judith Abele, Valentin Abend, Ömer Acar, José Aguirre, Luís Alves, Jens Andresen, Gabriella Antal, Michael Bär, Laurenz Batka, Michal Baurycza, Nathalie Birkhäuser, Filip Bolt, Sandro Camichel, Guanlan Cao, Axel Chevroulet, Benedict Choquard, Otto Closs, Victoria Collar Ocampo, Hernán Concha Emmrich, Joao Da Silva Moreira, Marc Anton Dahmen, Eva Danwerth, Léane Dott, Nicholas Dunkel, Silja Ebert, Ela Elmas, Santiago Espitia Berndt, Alessandro Farina, Maik Fischer, Daniel García Moreno, Kim Gartmann, Noémie Girardet, Irene Giubbini, Borja Goñi, Arnaud Greder, Daniel Grenz, Gustava Grüntuch, Lars Hagen, Christian Hahn, Kasper Hansen, Philipp Henestrosa, Anna Hernández García, Yuko Himeno, Ryoko Ikeda, Soraya Isak, Vasileios Kalisperakis, Marina Karova, Changsup Stephan Kim, Daniel Koo, Melisa Köseli, Sahng O Lee, Stella Lembcke, Matthias Leutert, Ruizhe Liang, Gia My Long, Theo Mayer, Raúl Mera, Laila Miarelli, Klaus Molterer, Miquel Montoya Moya, Neda Mostafavi, Stefan van Nederpelt, Don Nguyen, Anja Oertel, Mònica Ors Romagosa, Lukas Otrzonsek, Aldis Pahl, Jakob Elias Passernig, Vesna Petrovic, Fabio Prada, Corsin Raffainer, Timon Rajmon, Francisco Ramos Ordóñez, Bálint Rigó, Giulio Rigoni, Dominic Roth, Pascal Ryser, Ladina Schmidlin, Anna Schneibel, Balázs Schrammel, Sarah Söhnel, Magdalena Stadler, Maximilian Steverding, Paula Strunden, Jan Szonert, Milou Teeling, Emma Thomas, Ali Uzun, Yves Wanger, Patrick Welss, Mirco Wieneke, Niklas Winkler, Yaobin Yuan, Joanna Zabinska
• تیم طراحی مسابقه: Mark Bähr, Jason Frantzen, Alexandria Algard, Maximilian Beckenbauer, Blanca Bravo Reyes, Alexander Franz, Ondrej Janku, Christoph Jantos, Johannes Rudolf Kohnle, Severin Odermatt, Raúl Torres Martín, Mika Zacharias
• سازه: ZPF Ingenieure AG
• عمران: EBP Schweiz AG
• معمار منظر: August + Margrith Künzel Landschaftsarchitekten AG
• مهندسی HVAC: Gruner AG
• تاسیسات الکتریکی: Amstein + Walthert AG
• کارفرمایان: Martin Vollenwyder (Chairman of the Foundation Board), Heini Brugger (Chair Building Commission), Françoise de Vries (Chairman of the Steering Committee), Thomas Hardegger (General Project Manager – KOMOXX GmbH Planung & Projektmanagement), Marcel Müller (General Project Manager – Novaloxx LLC)
• مساحت: ۴۶۶۵۰ مترمربع
• محل پروژه: سوئیس، زوریخ
• سال: ۲۰۲۲
• تصاویر: Herzog & de Meuron