بسیاری از این کوچه‌ها به دلیل نبود نظارت و امنیت کافی، به پاتوق معتادان و فروشندگان مواد مخدر و مشروبات الکلی تبدیل شده‌اند. در همین فضا، کودکان و نوجوانانی که در این محلات زندگی می‌کنند، گاهی در همان کوچه‌ها بازی می‌کنند و در عین حال با تلفن‌های همراه خود مشغول هستند، اما در واقع در معرض آسیب‌های جدی قرار دارند.

یکی از مشکلات اساسی در این مناطق، کمبود اماکن تفریحی، ورزشی و آموزشی است که فرصت‌های رشد سالم و مثبت را برای جوانان محدود می‌کند. نبود این امکانات باعث شده است که آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری و ترک تحصیل افزایش یابد و فضای ناامنی در محلات حاشیه‌ای بیشتر شود.

این وضعیت نگران‌کننده، به‌ویژه بر کودکان و نوجوانانی که در این محلات زندگی می‌کنند، تأثیر منفی گذاشته و راه رشد و پیشرفت را برای آن‌ها دشوار کرده است.متاسفانه مواد مخدر سنتی و صنعتی در برخی از این محلات به راحتی خریدوفروش می شود و حتی در برخی عطاری ها و مغازه ها هم بصورت غیررسمی عرضه می شود.

برخی از ساکنان این محلات هم از مسئولان می خواهند تا موادفروشان و مشروب فروشان را جمع آوری کنند. آن‌ها عنوان می کنند شرایط بگونه ای است که فرزندان شش هفت ساله و دانش آموزان هم مواد و مشروب را می شناسند. آنها هر روز شاهد مصرف مواد مخدر وتزریق در کوچه ها هستند و برخی هم الگوگیری می کنند ودر دام اعتیاد گرفتار می شوند.

آنها می‌پرسند آیا مسئولان حاضرند فرزندان خودشان این صحنه ها را ببینند؟ آنچه را برای خود نمی پسندند، برای حاشیه نشینان هم نپسندند.بچه های مان و خودمان بخاطر فقر و محرومیت محکوم به زندگی در محلات و دیدن این صحنه های زجرآور هستیم.

دانش آموزان در زمان رفت وبرگشت به مدرسه هم این صحنه های تلخ و استعمال و تزریق را می بینند‌. نوجوانان و جوانان مان معتاد شده اند.معتادان از سایر شهرهای کشور هم به بندرعباس می آیند وآزادانه در محلات و پارک ها و ساحل مصرف مواد دارند و کارتن خوابی می کنند و جمع آوری نمی شوند. آیا فریادرسی در این شهر واستان وجود ندارد تا به دادمان برسد؟

فقط در زمان انتخابات می آیند و وعده های رنگین می دهند و پس از انتخابات،وعده ها فراموش می شوند.شرایط تحصیل در برخی از مدارس این محلات نیز مساعد نیست. مادر یکی از والدین ساکن این مناطق، نگرانی خود را درباره وضعیت مدرسه فرزندانش به ویژه پسرش ابراز می‌کند.

او می‌گوید که در مدرسه، برخی دانش‌آموزان پسر سیگار مصرف می‌کنند و به جای خرید مواد غذایی با پول توجیبی خود، سیگار می‌خرند. این مادر تصمیم گرفته است که فرزندش را از این مدرسه خارج کند تا در محیطی امن‌تر و مناسب‌تر تحصیل کند. این نگرانی‌ها بیانگر واقعیتی تلخ است که بسیاری از خانواده‌ها در محلات حاشیه‌ای با آن روبرو هستند.

از سوی دیگر، مشکلات مالی نیز یکی دیگر از موانع تحصیل کودکان این مناطق است. برخی مدارس دولتی به بهانه‌های مختلف از والدین پول دریافت می‌کنند که پرداخت این هزینه‌ها برای خانواده‌های کم‌درآمد دشوار است. همچنین، وجود مدارس هیئت امنایی که شهریه دریافت می‌کنند، فشار اقتصادی بیشتری بر والدین وارد می‌کند و موجب می‌شود که بسیاری از کودکان این محلات از تحصیل در محیط‌های مناسب محروم بمانند.

در مجموع، وضعیت کوچه‌های تنگ و تاریک محلات حاشیه‌ای بندرعباس و نبود امکانات رفاهی و آموزشی مناسب، شرایط را برای رشد سالم کودکان و نوجوانان دشوار کرده است. نیاز فوری به توجه مسئولان به این مناطق و ایجاد امکانات مناسب تفریحی، ورزشی و آموزشی به منظور کاهش آسیب‌های اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی ساکنان احساس می‌شود.

همچنین بهبود شرایط مدارس و حمایت از خانواده‌های کم‌درآمد می‌تواند گامی مؤثر در جهت توسعه پایدار این محلات باشد و آینده بهتری برای کودکان و نوجوانان آن رقم بزند. بخاطر مشکلات اقتصادی خانواده های حاشیه نشین، برخی از دانش آموزان محروم از تحصیل بازمی مانند که بایستی از این دانش آموزان حمایت های لازم صورت گیرد تا ترک تحصیل نکنند و در منجلاب آسیب های اجتماعی غرق نشوند‌.