زلزله ترکیه و ناکارآمدی در مدیریت ریسک مقاوم‌سازی
زلزله‌ای به بزرگی ۶.۱ ریشتر استان بالیکاسیر ترکیه را تحت تأثیر قرار داد و منجر به فوت یک زن ۸۱ ساله شد. در این حادثه، بیش از ۱۶ ساختمان تخریب و تعدادی از افراد زیر آوار نجات یافتند. برای جلوگیری از خسارات جبران‌ناپذیر در آینده، نیاز به افزایش تاب‌آوری در سطوح مختلف در این کشور احساس می‌شود.
Admin1
زلزله‌ای به بزرگی ۶.۱ ریشتر روز یکشنبه استان بالیکاسیر ترکیه را لرزاند که منجر به جان باختن حداقل یک نفر و تخریب بیش از ۱۶ ساختمان شد. این زلزله در شهر سیندیرگی رخ داد و شدت آن در استانبول نیز احساس شد. وزیر ترکیه اعلام کرد که یک زن ۸۱ ساله جان خود را از دست داده و چهار نفر دیگر نجات یافته‌اند. پس‌لرزه‌هایی نیز رخ داده که شامل یک پس‌لرزه ۴.۶ ریشتری بود. رئیس‌جمهور ترکیه برای آسیب‌دیدگان آرزوی بهبودی کرد و عملیات جست‌وجو و نجات به پایان رسید.
ترکیه به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در یکی از فعال‌ترین مناطق لرزه‌ای جهان، به شدت در برابر زلزله‌ها آسیب‌پذیر است. حدود ۹۸ درصد جمعیت این کشور در معرض خطر زمین‌لرزه قرار دارند. زلزله‌های اخیر، به ویژه زلزله‌های فوریه ۲۰۲۳، خسارات جانی و مالی گسترده‌ای به بار آوردند و زیرساخت‌های حیاتی را نیز تحت تأثیر قرار دادند.
عوامل اجتماعی به‌علاوه ویژگی‌های زمین‌شناسی و طبیعی، آسیب‌پذیری ترکیه در برابر زمین‌لرزه‌ها را تشدید می‌کنند. فقر، فساد و کمبود آمادگی مؤثر لرزه‌ای از موانع اصلی مقابله با بحران‌ها هستند که به افزایش خسارات جانی و مالی منجر می‌شوند. با وجود هشدارها درباره خطرات زمین‌لرزه، مدیریت ریسک و نظارت بر قوانین مقاوم‌سازی ساختمان‌ها کافی نبوده و بسیاری از ساختمان‌ها در زلزله‌های شدید فرو ریخته‌اند.
پس از زلزله‌های ۲۰۲۳، آمادگی جسمی و روانی ساکنان پایین‌تر از حد مطلوب گزارش شده و نیمی از مردم برای مقابله با زلزله آمادگی ندارند. خطرات پس از زلزله مانند رانش زمین، شکست سدها و بیماری‌های واگیر نیز تهدیدهای جدی برای کشور محسوب می‌شوند.
برای کاهش آسیب‌پذیری‌ها، ترکیه به یک رویکرد جامع نیاز دارد که شامل بهبود کیفیت ساخت‌وساز، اجرای دقیق قوانین مقاوم‌سازی، توسعه برنامه‌های آموزشی و مدیریت بحران باشد. فجایع اخیر نشان داده‌اند که بدون افزایش تاب‌آوری، جلوگیری از خسارات جدی ممکن نیست و توجه به این موضوع باید در اولویت برنامه‌ریزان قرار گیرد.
