نقاشی تجلی ذوق و هنر هنرمند بر صفحه بوم و به گفته جکسون پولاک، «کشف درون است؛ یک هنرمند خوب، خودِ واقعی‌اش را در نقاشی‌هایش به تصویر می‌کشد.» نقاشی‌ها زندگی خود را دارند و پشت هر اثر بدون شک داستانی هست. در ادامه با داستان‌های ناگفته پشت بعضی از مشهورترین نقاشی‌های جهان آشنا می‌شویم.

مونالیزا اثر لئوناردو داوینچی (حدود ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶)

در پشت نگاه مرموز مونالیزا، چشمان جذاب لیزا گراردینی وجود دارد؛ همسر تاجر فلورانسی فرانچسکو دل جوکوندو که این پرتره را سفارش داده بود و داوینچی آن را جاودانه کرد. بااین‌حال این سفارش هرگز تحویل داده نشد، زیرا هرگز در اختیار خالقش قرار نگرفت. در سال ۱۵۱۶، پادشاه فرانسوا اول از هنرمند درخواست کرد که با مونالیزا و دو نقاشی دیگرش از کوه‌های آلپ عبور کند، سپس این تابلوی کوچک را در سال ۱۵۱۸ خرید. هنگامی که وینچنزو پروجیا ایتالیایی آن را در سال ۱۹۱۱ از موزه لوور دزدید تا به کشور خود بازگرداند، تحقیقات گسترده‌ای در پی آن انجام شد که این اثر را در سراسر جهان مشهور کرد.

دختری با گوشواره مروارید اثر یوهانس ورمیر (حدود ۱۶۶۵)

این نقاشی از یوهانس ورمیر با نام مستعار «مونالیزای شمال» نیز بیانی جذاب دارد. در واقع هیچ‌کس نمی‌داند چه کسی برای روی بوم آمدن این اثر ژست گرفته است. دختری با گوشواره مروارید که در حوالی سال ۱۶۶۵ نقاشی شده بود، حدود دو قرن در پرده‌ای از ابهام ماند تا اینکه یک مجموعه‌دار آن را به قیمت چند فلور در سال ۱۸۸۱ خریداری کرد. خریدار با شرط اینکه نقاشی ورمیر باشد، آن را گردگیری و تمیز کرد. سپس امضای تقریباً نامرئی نقاش را در گوشه‌ای از آن کشف کرد.

گل‌های آفتابگردان اثر ونسان ون‌گوگ (۱۸۸۷-۱۸۸۹)

این گلدان متشکل از ۱۴ گل آفتابگردان، کل چرخه زندگی این گل، از جوانه زدن تا پژمرده شدن را نشان می‌دهد و یک استعاره قدرتمند برای گذر زمان است. گل‌های آفتابگردان تنها نام یک بوم نقاشی نیست، بلکه نام مجموعه‌ای از هفت نقاشی با این موضوع است توسط هنرمند هلندی ونسان ون‌گوگ کشیده شد، بااین‌حال یکی از نقاشی‌های این مجموعه که شامل پنج گل آفتابگردان در یک گلدان بود، در آتش‌سوزی ناشی از یک بمباران در آگوست ۱۹۴۵ از بین رفت. امروزه مردم مزار این نقاش معروف را با این گل‌های رنگارنگ تزئین می‌کنند.

نیلوفران آبی، اثر کلود مونه (۱۹۱۴-۱۹۲۸)

مجموعه نیلوفران آبی مجموعه‌ای از ۳۰۰ اثر از نقاش امپرسیونیست کلود مونه و الهام‌گرفته از برکه‌ای پر از گل در املاک گیورنی وی است. هنرمند حدود سی سال گل‌های این برکه را تماشا و نقاشی می‌کرد. آثار مونه از نخستین بوم نقاشی او در سال ۱۸۹۵ تا آخرین بوم در سال ۱۹۲۶، به‌طور فزاینده‌ای انتزاعی شدند، زیرا این هنرمند به تدریج بینایی خود را از دست داد. هشت مورد از این نقاشی‌ها در حال حاضر یک صفحه نمایش ۲۰۰ مترمربعی را در موزه اورانجری به خود اختصاص داده‌اند.

موج عظیم کاناگاوا اثر کاتسوشیکا هوکوسای (۱۸۳۱)

نقاش ژاپنی کاتسوشیکا هوکوسایی در طول زندگی خود حدود ۳۰ هزار اثر خلق و مجموعه حاضر را ۶۰ سال پس از اولین کار حرفه‌ای‌اش، بین سال‌های ۱۸۳۰ و ۱۸۳۳، نقاشی کرد. اثر حاضر که در سراسر جهان به عنوان موج بزرگ کاناگاوا شناخته می‌شود، بخشی از مجموعه‌ای با عنوان «سی‌وشش چشم‌انداز از کوه فوجی» و از این جهت منحصربه‌فرد است که کوه را در پس‌زمینه کار به نمایش گذاشته است. این هنرمند از تکنیک اوکی‌یو-ئه برای نمایش عنصر مرکزی، یک موج غول‌پیکر، استفاده کرده است که به «تصاویر جهان شناور» ترجمه می‌شود.

شام آخر، اثر لئوناردو داوینچی (۱۴۹۴-۱۴۹۸)

رازهای زیادی پیرامون این نقاشی دیواری مسیح وجود دارد که به پیروانش اعلام می‌کند: «یکی از شما به من خیانت خواهد کرد!» این اثر عکس‌العمل‌های بسیاری از عصبانیت و تردید گرفته تا خشم را در چهره‌ها به تصویر می‌کشد و شخصیت‌های آن‌ها را آشکار می‌کند. در مرکز، به نظر می‌رسد که عیسی (ع) با دست راست خود به یهودا اشاره می‌کند، در حالی که وی کیف پولی را در دست گرفته که نشان‌دهنده خیانت نهایی اوست. در همین حال، چهره زنانه جان در تقارن با مسیح، الهام‌بخش رمان «راز داوینچی» دن براون و نظریه بحث‌برانگیز او مبنی‌بر ازدواج مخفیانه عیسی مسیح با مریم مجدلیه بود.

جیغ، اثر ادوارد مونک (۱۸۹۳)

برخلاف تصور عموم، عنوان این نقاشی به ژست گریه اشاره ندارد و این نقاش نروژی در دفتر خاطرات خود نوشته است که «فریاد (اشک) بی‌نهایت در طبیعت» زیر آسمان قرمز خونی احساس می‌کند. اعتقاد بر این است که این هنرمند فوران آتشفشان کراکاتوآ در اندونزی در سال ۱۸۸۳ را به تصویر کشیده است که صدای انفجار آن در فاصله ۵۰۰۰ کیلومتری شنیده و خاکستر آن در جو تا شمال اروپا پخش شد.

شب زنده‌داران، اثر ادوارد هاپر (۱۹۴۲)

ادوارد هاپر در مشهورترین نقاشی خود، تنهایی زندگی شهری مدرن را در حالی به تصویر می‌کشد که افراد شب‌زنده‌دار به پیشخوان یک غذاخوری نیویورکی تکیه داده‌اند، جایی که به نظر می‌رسد زمان در آن ایستاده است. تصور می‌شود که این هنرمند آمریکایی از داستان کوتاه «قاتلان» ارنست همینگوی الهام گرفته است که در آن دو قاتل در یک کارخانه منتظر قربانیان خود هستند. این اثر همچنین شباهت‌هایی به «کافه شبانه» ون‌گوگ دارد که در زمان ترسیم نقاشی شب‌زنده‌داران در نیویورک به نمایش گذاشته شد.

اثری از طلوع آفتاب، اثر کلود مونه (۱۸۷۲)

عنوان این نقاشی الهام‌بخش نام جنبش امپرسیونیسم است که در دهه ۱۸۷۰ ظهور کرد. جالب اینکه این اثر تنها طی یک روز رسم شد. این نقاشی نمایی از بندر در لو هاور، زادگاه مونه را به تصویر می‌کشد و صاحب اول آن حامی و کلکسیونر هنری «ارنست هوشده» که همسرش آلیس در نهایت به‌خاطر نقاش این اثر از او جدا شد.

پرتره آرنولفینی اثر یان ون آیک (۱۴۳۴)

این نقاشی رازهای بسیاری دارد، از جمله یکی مربوط به آینه در پس‌زمینه که واقعیت را منعکس نمی‌کند. در تصویر آینه این زوج دیگر دست یکدیگر را نگرفته‌اند و سگی در آن نشان داده نشده است، همچنین دو چهره ناشناخته با لباس‌های آبی و قرمز در آن دیده می‌شود. لوستر سقف تنها دو شمع دارد و اگرچه صحنه در روز روشن اتفاق می‌افتد، شمع بالای سر شوهر روشن، اما شمع بالای سر زن به‌طور کامل سوخته است.

تاج‌گذاری ناپلئون اثر ژاک لوئیس دیوید (۱۸۰۵-۱۸۰۷)

ناپلئون با دیدن این اثر برای نخستین بار فریاد زد: «می‌توان از این نقاشی عبور کرد!». بوم یادبود که تکمیل آن دو سال طول کشید، در درجه نخست به‌عنوان یک ابزار تبلیغاتی عمل کرد. دیوید در بازی با جزئیات تردیدی نداشت، حتی اگر این اقدام به‌معنای تحریف یا تصعید واقعیت باشد. به‌عنوان مثال مادر ناپلئون در صحنه این تاج‌گذاری به تصویر کشیده شده است، اما وی در واقعیت در مراسم شرکت نکرده بود. علاوه‌بر این، فضای داخلی نوتردام سالم به نظر می‌رسد، اما در آن زمان، کلیسای جامع هنوز آثاری از آسیب‌های ناشی از انقلاب فرانسه را در خود داشت.