درخواست طراحی یک آپارتمان مینیمالیستی 107 متری

خانه «یِن کِه» در شهر دانانگ ویتنام با طراحی منحصربه‌فرد، نور طبیعی را به عنوان عنصری اصلی در معماری خود به کار گرفته است. این پروژه با سبک روستایی و مینیمالیستی خود، فضایی سرشار از آرامش و سادگی را برای ساکنان به ارمغان می‌آورد.

درخواست طراحی یک آپارتمان مینیمالیستی 107 متری

با توجه به شخصیت درون‌گرای کارفرما و علاقه او به سبک مینیمال در نمای ساختمان، معماران فضای داخلی را پشت یک لایه بتنی بزرگ پنهان کرده‌اند. این لایه بتنی علاوه بر نقش عایق حرارتی، حریم خصوصی کاملی را نیز فراهم می‌کند. ورودی اصلی خانه نیز در گوشه‌ای از ساختمان قرار داده شده تا دسترسی به آن از خیابان اصلی، با ظرافت و پنهان‌کاری بیشتری انجام شود.

این خانه با مساحت ۱۰۷ متر مربع، فضاهای کاربری خود را به شکلی منطقی در ۲.۵ طبقه توزیع کرده است. سبک کلی پروژه، روستایی و مدرن است که با طراحی باز و حذف حداکثری دیوارهای غیرضروری، فضایی دلباز و راحت ایجاد کرده است.

نور و طبیعت در قلب خانه

فضاهای خانه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نگاه را به سمت طبیعت هدایت کنند و ارتباط بین انسان‌ها و طبیعت را تقویت نمایند. متریال‌هایی مانند چوب و سنگ به عنوان عناصری احساسی، ارتباط بین بخش‌های مختلف معماری را برقرار می‌کنند. در این فضا، سادگی در رنگ و فرم‌های معماری در اولویت قرار دارد و هر بخش به شکلی واضح تقسیم شده است تا به جای راه‌حل‌های طراحی پیچیده، بر عملکرد و تجربه زندگی تمرکز شود. فضای پذیرایی، آشپزخانه و نشیمن به یکدیگر متصل هستند و با گیاهان و المان‌های سبز به تعادل می‌رسند.

جنبش نور در این فضای معماری، یک نقطه عطف زیبایی‌شناختی است که به شدت به بیننده انگیزه می‌دهد. هر اتاق در خانه «یِن کِه» به گونه‌ای طراحی شده که از نور طبیعی حداکثر استفاده را ببرد و فضایی گرم و تازه ایجاد کند. فضای سبز در بخش‌های مرکزی خانه، مانند زیر نورگیرها، به عنوان یک عنصر ارزشمند و برجسته عمل می‌کند. حضور این طبیعت، فضا را ملایم‌تر و دلپذیرتر می‌سازد و خانه‌ای برای زندگی و آرامش را به یک فضای تجدید قوا تبدیل می‌کند.