کاهش شدید قدرت خرید مسکن در کلان‌شهرهای جهانی
خرید خانه در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان به چالشی جدی تبدیل شده است. نسبت قیمت خانه به درآمد خانوار به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و شهرهایی مانند هنگ‌کنگ و لس‌آنجلس با نسبت‌های بیش از ۱۰، دسترسی طبقات متوسط به مسکن را تقریباً غیرممکن کرده‌اند.
Admin1
مطالعه‌ای که توسط مرکز جمعیت‌شناسی و سیاست دانشگاه چپمن انجام شده، بازارهای مسکن جهان را بر اساس نسبت قیمت خانه به درآمد خانوار رتبه‌بندی کرده است. نتیجه این بررسی‌ها نشان می‌دهد که در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا، خرید خانه به‌طور فزاینده‌ای غیرقابل‌دسترس شده است؛ به‌طوری که قیمت‌های مسکن به‌طور قابل‌توجهی از درآمدها جلو زده و این موضوع، امکان خانه‌دار شدن برای طبقات متوسط و سایر اقشار را به‌شدت محدود کرده است.
در این گزارش که بر اساس داده‌های گزارش بین‌المللی قابلیت خرید مسکن سال ۲۰۲۵ تهیه شده، ۹۴ بازار مسکن برجسته در سراسر جهان مورد مقایسه قرار گرفته‌اند تا شهرهایی که بالاترین نسبت قیمت خانه به درآمد خانوار را دارند، مشخص شوند. این نسبت نشان می‌دهد که برای خرید یک خانه متوسط، به چند برابر درآمد سالانه یک خانوار نیاز است و هرچه این عدد بزرگ‌تر باشد، خرید خانه سخت‌تر و غیرقابل‌تحمل‌تر خواهد بود.
گران‌ترین بازارهای مسکن جهان بر اساس نسبت قیمت خانه به درآمد:
- هنگ‌کنگ ۱۴.۴
- سیدنی ۱۳.۸
- سن‌خوزه ۱۲.۱
- ونکوور ۱۱.۸
- لس‌آنجلس ۱۱.۲
- آدلاید ۱۰.۹
- هونولولو ۱۰.۸
- سانفرانسیسکو ۱۰
- ملبورن ۹.۷
- سن‌دیگو ۹.۵
- بریزبن ۹.۳
- گرین لندن ۹.۱
- تورنتو ۸.۴
- پرت ۸.۳
- میامی ۸.۱
- آکلند ۷.۷
- بریستول-بث ۷.۵
- نیویورک ۷.۴
- وارینگتون و چشایر ۷.۴
- مناطق حومه لندن ۷.۳
هنگ‌کنگ با نسبت حیرت‌آور ۱۴.۴ بالاتر از همه قرار دارد، به این معنا که قیمت یک خانه معمولی معادل بیش از ۱۴ برابر درآمد سالانه یک خانوار است. دلیل اصلی این وضعیت، محدودیت شدید در عرضه زمین و تقاضای بسیار بالا از سوی سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی است. با وجود تلاش‌های دولت برای افزایش عرضه مسکن، طی دهه گذشته این شرایط حتی وخیم‌تر شده است. برای درک بهتر ابعاد این مشکل، بررسی معاملات گران‌ترین خانه‌های فروخته‌شده در هنگ‌کنگ می‌تواند مفید باشد.
در آمریکای شمالی، شهرهای ساحل غربی همچون ونکوور، سن‌خوزه، لس‌آنجلس، هونولولو، سانفرانسیسکو و سن‌دیگو از جمله ۱۰ بازار مسکن غیرقابل‌تحمل جهان به‌شمار می‌روند. این شهرها به‌دلیل برخورداری از تقاضای بالا، محدودیت‌های جغرافیایی و عرضه محدود مسکن جدید، شاهد نسبت‌های قیمت به درآمدی در بازه ۹ تا بیش از ۱۲ هستند. برای مثال در لس‌آنجلس این نسبت به ۱۱.۲ رسیده و این امر خرید خانه را برای خانواده‌های طبقه متوسط به‌طور تقریبی غیرممکن کرده است.
روند افزایش شدید قیمت مسکن در حالی رخ داده است که درآمدها به شکل چشمگیری افزایش پیدا نکرده یا رشد کندی داشته‌اند. این امر موجب شده توان خرید خانه در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان به ویژه هنگ‌کنگ و شهرهای مهم ساحل غربی آمریکا به شکل بی‌سابقه‌ای کاهش پیدا کند. پیامدهای این بحران شامل افزایش تبعیض اجتماعی، مشکلات جمعیتی و کاهش کیفیت زندگی است و ضرورت اتخاذ سیاست‌های جدی و کارآمد در حوزه مسکن را بیش از پیش نمایان می‌کند.
