سیمین دانشور شیرازیِ خوشنامِ قصه ها...
10سال پیش، برابر 18 اسفند 1390، سیمین دانشور، نویسنده و مترجم شیرازی در 90سالگی درگذشت
ادمین 2
هنگام مرگ او بیش از 4 دهه از فوت همسرش جلال آل‌احمد می‌گذشت، اما تقریباً تمامی رسانه‌ها تیتر زدند «همسر جلال رفت«!
برای سال‌ها هرکجا نام او را بر زبان آوردند یک پسوند «همسر جلال» هم به آن چسباندند در حالی که سیمین دانشور فارغ از جلال، به عنوان نویسنده‌ای تاثیرگذار در تاریخ ادبیات ایران نامی قابل توجه است.
سیمین متولد 1300 خورشیدی در شیراز، فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود. او در 1331 با دریافت بورس تحصیلی راهی دانشگاه استنفورد کالیفرنیا شد و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد.
دانشور سال 1327 مجموعه داستان کوتاه «آتش خاموش» را منتشر کرد تا نخستین مجموعه داستانی باشد که به قلم زنی ایرانی به چاپ رسیده است. سیمین در همین سال، وقتی سوار بر اتوبوس از تهران راهی شیراز بود با جلال آل‌احمد نویسنده و روشنفکر شهیر آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد.
سیمین دانشور و سیدعلی موسوی گرمارودی
مهم‌ترین اثر او رمان «سَووشون» منتشر شده به سال 1348 است که از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به شمار می‌رود و به هفده زبان ترجمه شده است.
