اخطارهای بی نتیجه

آلودگی‌ های میکروبی شناگاههای بوشهر داستانی تکراری است که هرسال در فصل گرما و در پی حضور بیشتر مردم در ساحل، پرونده اش باز می شود، اما پرسش اصلی اینجاست که چه زمانی قرار است این نگرانی حل شود؟

نکته جالب ماجرا آنجاست که شلوغ ترین شناگاههای بوشهر شامل جفره و باسیدون آلاینده معرفی می شوند و دستگاههای متولی هم تنها عملکردشان، نصب پرچم زرد هشدار در اطراف این سواحل و توصیه به مردم برای شنا در ساحل پارک لیان و روستای بندرگاه است که کیلومترها از شهر بوشهر فاصله دارد و بیشتر به شوخی می ماند.

آلودگی مهمترین شناگاههای بوشهر می تواند مشکلات پوستی و… برای افراد در پی داشته باشد و تمایل برخی برای درمان از طریق حضور در آب را دچار اشکال جدی کند.

در سالیان گذشته وعده های مختلفی پیرامون پاک شدن ساحل بوشهر از فاضلاب توسط مسئولان ریز و درشت مطرح شده، اما عمر این مسئولان به اجرای وعده شان قد نداد و این داستان همچنان ادامه دارد.

محیط زیست: جفره بحرانی است، ریشهر و باسیدون آلوده

مدیر محیط زیست شهرستان بوشهر با بیان اینکه شناگاه جفره به دلیل ورود آبهای سطحی مخلوط با فاضلاب خانگی وضعیت بحرانی دارد، ادامه داد: طبق نمونه برداری های صورت گرفته، شناگاه باسیدون و ریشهر هم دارای آلودگی ارزیابی شده و توصیه ما این است که مردم برای حفظ سلامتی شان در این محل ها شنا نکنند. در همین خصوص شهرداری هم پرچم آلایندگی این شناگاهها را نصب کرده است.

صادق پورسالم در گفتگو با «خلیج فارس» درباره این پرسش که درخواست از مردم برای اینکه قید اصلی ترین شناگاههای شهر را زده و به سمت لیان و بندرگاه پذیرفته نیست، از این رو بهتر است آلودگی این نقاط رفع و بی خطر شود اظهار کرد: بخش عمده فاضلاب در شناگاهای شمالی شهر شامل جفره و باسیدون ناشی از مشترکان خانگی است که شبکه فاضلاب تا درب منزل شان آمده ولی حاضر به وصل شدن نیستند که نیاز به همکاری آنهاست و در این خصوص اخطاریه هایی از سوی ما و شبکه بهداشت صادر و درصورت بی توجهی، لیست این مشترکان به دادستانی ارسال تا تصمیم گیری شود.

وی ادامه داد: اما در مناطق جنوبی نظیر شناگاه ریشهر که شبکه فاضلاب اجرا نشده، طبق بررسی های ما، شرکت آب و فاضلاب طراحی و نقشه برداری را انجام داده و فقط منتظر تامین اعتبار است تا اجرا کند که انتظار داریم این فرایند با همکاری سایر مسئولان استانی سرعت بگیرد.

پورسالم درباره اینکه به نظر می رسد محیط زیست از اهرم های قانونی اش مشابه آلودگی پارس جنوبی برای الزام آب و فاضلاب جهت تامین اعتبار شبکه فاضلاب استفاده نمی کند؟ می گوید: اخطاریه های مکرری به شرکت آب و فاضلاب داده شده، ولی توجیه شان این است که اقداماتی نظیر طراحی شبکه و برآورد هزینه را انجام داده و پیگیر تامین اعتبار هستند، یعنی اینطور نیست که کار رها شده باشد، از این رو فعلا ورود قضایی نداشته ایم. 

مدیر محیط زیست شهرستان بوشهر درباره این پرسش که چه زمان می توان به پاک شدن سواحل بوشهر امیدوار بود، اظهار داشت: ما نسبت به سلامت مردم بی اعتنا نیستیم و برهمین اساس شناگاههای پاک و آلوده را معرفی کرده ایم، اما مجری تکمیل فاضلاب، شرکت آبفا است که باید نسبت به تامین اعتبار پیگیری کند، شبکه بهداشت و دستگاههای نظارتی هم برای وصل شدن مشترکانی که به شبکه فاضلاب وصل نمی شوند، اقدامات لازم را انجام دهند.

آبفا: تکمیل شبکه فاضلاب بوشهر در انتظار بودجه

معاون بهره برداری فاضلاب شرکت آبفا استان بوشهر نیز می گوید: ما هیچگونه خروجی فاضلاب به سمت دریا نداریم و آنچه وارد شناگاهها می شود، فاضلابی است که توسط برخی خانه ها از طریق آبهای سطحی به دریا منتقل می گردد که متولی آن شهرداری است.

روح الله دوانی در گفتگو با «خلیج فارس» اظهار داشت: در بخش شمالی شهر بوشهر، فقط بخش کوچکی از محله کوتی به شبکه فاضلاب متصل نیست که دچار کمبود اعتبار هستیم، ولی مابقی مناطق تا سه راهی بیمارستان تامین اجتماعی دارای شبکه فاضلاب هستند، اما فاضلاب خانگی در کانال های سطحی وارد و به دریا منتقل می شود. طبق آخرین جلسات با حضور دستگاههای نظارتی مقرر شده که آن دسته از مشترکان خانگی و عمومی که به شبکه فاضلاب وصل نشده اند، شناسایی شده و مرجع قضایی تصمیم گیری کند.

دوانی، تکمیل شبکه فاضلاب در محله کوتی و همچنین محلات جنوبی را به محقق شدن اعتبارات منوط کرده و می گوید: نقشه و طرح اجرایی آن آماده است، ولی از سالیان قبل پیگیر مجوز کمسیون ماده 23 آن هستیم تا اعتبارش در لایحه بودجه پیش بینی شود. با قول هایی که از سوی سازمان برنامه و بودجه داده شده، خوش بین هستیم تکمیل شبکه فاضلاب در بودجه 1402 پایدار شود.

فعلا در فاضلاب شنا کنید!

با این شرایط به نظر می رسد اراده ای برای پاک شدن و رفع مشکل فاضلاب شناگاههای اصلی بوشهر وجود ندارد و تا تامین نشدن بودجه ای که زمانش مبهم است، باید در آلودگی شنا کرد.

مشکلی که بی توجهی دستگاههای متولی و در راس آن استانداری را نسبت به بهبود شرایط نمایان می کند.