آغازی سخت به امید روزهای خوب

علی جمشیدپور – خبرجنوب/ وقتی صحبت از دختران ورزشکار می شود آنهایی که می بینند متوجه می شوند که فقط یک چیز می تواند دختران سرزمینمان را به حقشان برساند؛ «عشق». آنها می جنگند و مطالبه می کنند آنچه را که برای مردان حق است و برایشان ناحق.

به همین بهانه  پای صحبت های بانوان موتورسوار نشستیم تا ببینیم به چه اندازه برای به دست آوردن خواسته هایشان از جان مایه گذاشتند.

نگار رحیمی بانوی موتورسوار و اتومبیلران شیرازی به تنهایی و بدون حمایت های خانواده موفق شده عناوین مهمی در این رشته ورزشی در سطح کشور به دست بیاورد.

 *چگونه به این رشته علاقه مند شدید؟

با علاقه شدیدی که به رانندگی داشتم از سن 9 سالگی با جانب احتیاط و در مکان های خلوت رانندگی می کردم. سپس از سال 83 که مسابقات اتومبیلرانی در شیراز برگزار شد به صورت رسمی در این مسابقات شرکت داشتم. به تازگی مجوز راه اندازی هیات موتورسواری بانوان با کمک های جناب زرین چنگ و خانم امیرافضلی اخذ شده است که به این رشته پرهیجان و مهیج روی آورده ام.

*چه مقام هایی کسب کرده اید؟

در سال 84 مقام های اول و دوم و سوم رالی کشوری را کسب کردم. چند سالی هست که در رشته اسلالوم فعالیت دارم که مقام اول استان را در رشته سرعت در سال 1400 کسب کردم.

*فعالیت های ورزشی دیگری نیز دارید؟

در رشته های تیراندازی با تفنگ بادی و والیبال هم فعالیت داشتم.

*چگونه هزینه های این رشته پرخرج را تامین می کنید و تاکنون حمایت های مالی از شما صورت گرفته یا خیر؟

تمامی هزینه را به تنهایی تقبل می کنم و تا به حال هیچ جایی من را حمایت نکرده است.

در اوایل با یک کارگاه تولیدی گذران عمر می کردم اما به دلیل علاقه شدیدی که به این رشته پرخرج داشتم متاسفانه در زمینه شغلیم ورشکست کردم و کارگاه تولیدی را از دست دادم.

*رانندگی در سطح شهر برایتان شبیه پیست است یا خیر؟

البته که رعایت می کنم. (با خنده) اما گاهی که عجله دارم تند هم رانندگی می کنم.

*خاطره ای هم در این مورد دارید؟

بله؛  یک روزی باید پسرم را به کلاس زبان می بردم و بسیار دیر شده بود. من هم با سرعت رانندگی می کردم و وقتی کنترل نامحسوس راهنمایی و رانندگی مرا تعقیب می کردند من همچنان با سرعت به مسیر ادامه می دادم. آنها موفق نشدند مرا متوقف کنند و من هم خدا را شکر بدون پیشامد اتفاقی به مقصد رسیدم اما فردای آن روز از اداره راهنمایی و رانندگی مرا خواستند و وقتی وارد اتاق معاونت شدم با چهره برافروخته سرهنگی که دیروز در تعقیب و گریز موفق به متوقف کردن من نشده بودند روبرو شدم و مرا بازخواست کردند و البته در مورد مهارت رانندگی ام تحسینم کردند. در نهایت با سلام و صلوات و تذکری جدی با وساطت سرهنگ های حاضر در اتاق فقط به جریمه نقدی بسنده کردند.

*چه برنامه ای برای آینده دارید؟

 متاسفانه شرایط بسیار سخت است. من تنها به عنوان سرپرست خانواده با یک پسر دانشجو فکر نمی کنم بتوانم فعالیت چندانی در این زمینه داشته باشم. همین که بشود از پس خرج و مخارج زندگی برآمد باید بگوییم شاهکار کرده ایم. در این سالها هیچگونه حمایت مالی از جانب مسئولین از من نشده است و امیدوارم یک تغییر رویه در برنامه های مسئولین در مورد حمایت از ورزش بانوان اتفاق بیفتد. کاش می شد حداقل مسئولین در زمینه جذب اسپانسر مارا یاری کنند. در پایان از رئیس و معاونت هیات موتورسواری و اتومبیلرانی استان فارس کمال تشکر را دارم.

شقایق زارع دیگر بانوی موتورسوار در رابطه با این رشته ورزشی می گوید: با کمک های آقای طهماسبی و خانم امیرافضلی تیم موتورسواری بانوان استان فارس تشکیل شد.

*از چه سنی و به چه دلیل به این رشته علاقه پیدا کردید؟

به دلیل علاقه پدرم به موتور از حدود 5 سالگی به موتور علاقه مند شدم. وقتی که می دیدم پسرهای فامیل موتورسواری می کنند من هم دلم می خواست مانند آنها بتوانم با موتور رانندگی کنم.

*مشوق شما در این رشته چه کسی بود؟

پدرم همیشه و به هر شکلی در این زمینه از من حمایت کرد.

*شرایط برای تمرین رشته موتورسواری مساعد می باشد؟

نمی شود گفت مساعد. در حد بضاعت هیات و اینکه این رشته در بخش بانوان تازه تأسیس می باشد مطلوب است. گرچه مشکلات نداشتن موتور برای تمرین و کمبود تجهیزات، کار را کمی سخت کرده است. البته به دلیل اینکه مدتها منتظر اخذ مجوز برای فعالیت این رشته در بخش بانوان بودیم به این راحتی ها دلسرد نمی شویم و با همراهی و همیاری مسئولین و بانوان علاقه مند به این رشته سعی بر پیشبرد و پیشرفت ورزش موتورسواری بانوان در سطح استان فارس و شهر شیراز داریم.

*بعضی از دخترها دوست داشتند پسر می شدند. شما چطور؟

نه اتفاقاً. من از دختر بودنم راضی هستم و البته در تلاش برای اینکه ثابت کنم بانوان هم قابلیت انجام دادن خیلی از کارها را دارند.

*چگونه و زیر نظر چه کسی تمرین می کنید؟

مربی بنده آقای اصلاحی هستند که در حال حاضر در ایران حضور ندارند. معمولاً تمرین های من با تماس تصویری با ایشان انجام می شود که ایراداتم را می بینند و رفع می کنند.

*فکر می کنید سطح تیم موتورسواری بانوان شیراز در کشور در چه رده ای باشد؟

بدون اغراق می گویم اگر مورد حمایت قرار بگیریم می توانیم حتی از تیم تهران که بسیار حرفه ای هستند هم پیشی بگیریم. از کسانی که با مشقت های فراوان برای پویایی بانوان ورزشکار این دیار تلاش کردند صمیمانه تشکر می کنم. همچنین امیدوارم مسئولین برای بهتر شدن وضعیت ورزش بانوان تمهیداتی اساسی بیاندیشند.