فرنگی‌کار قهرمان جهان در روز تولدش: کشتی در فارس دیده نمی‌شود!

میثم دلخانی: هیچکدام از وعده‌ها عملی نشده. مسئولین عکسهای یادگاری‌شان را گرفتند و رفتند

فرنگی‌کار قهرمان جهان در روز تولدش: کشتی در فارس دیده نمی‌شود!

علی جمشیدپور – خبر جنوب/ المپیک 2012 لندن شاهد درخشش تیم ملی کشتی فرنگی ایران بود. کسب سه طلای المپیک توسط حمید سوریان، قاسم رضایی و امید نوروزی به رهبری «بنا»ی کشتی فرنگی، چشم‌ها را خیره کرد. امید نوروزی نام خود را به عنوان اولین قهرمان المپیک از استان فارس به ثبت رساند. در المپیک 2016 برزیل تیم ملی کشتی فرنگی ایران با افت فاحشی رو به رو بود و اشک‌های محمد بنا مربی پرافتخار ورزش ایران دل همه را به درد آورد. در المپیک توکیو یک بار دیگر تیم ملی کشتی فرنگی به یاری ورزش ایران در رده بندی مسابقات آمد و محمدرضا گرایی با کسب دومین مدال طلای المپیکی ورزش فارس، یکی از 3 مدال طلای کاروان ورزشی ایران را به ارمغان آورد. مسابقات جهانی اسلو که با فاصله کمی از المپیک برگزار شد شاهد درخشش کشتی گیران فارس بود. دلخانی طلایی شد، محمدعلی گرایی با بدشانسی برنز گرفت و مختاری تا پای کسب مدال پیش رفت.
***
فرصتی به دست آمد تا به بهانه 16 دی ماه، زادروز و تولد 25 سالگی‌اش، گفت وگویی داشته باشیم با یکی از افتخارآفرینان کشتی فرنگی ایران؛ میثم دلخانی قهرمان جهان و یکی از امیدهای کشورمان برای المپیک 2024 پاریس.

* چرا کشتی؛ چه شد که به این رشته روی آوردید؟

در سال 2009 در فینال رقابت های جهانی زمانی که آقای حمید سوریان قهرمان جهان شدند، فردای آن روز من با ثبت نام در رشته کشتی مسیر موفقیت خود را در ورزش اول ایران آغاز کردم. در ابتدا به صورت تفریحی کشتی را دنبال می کردم تا اینکه در سال 2012، اوج کشتی ایران در المپیک با 3 طلای آقایان نوروزی، سوریان و رضایی را که دیدم به صورت حرفه ای رشته کشتی را دنبال کردم و سال بعد عضو تیم ملی نوجوانان ایران شدم.

* الگوی ورزشی شما در کشتی چه کسی است؟

الگوی ورزشی من چه اخلاقی و چه ورزشی و حتی در زندگی شخصی، جهان پهلوان تختی است.

*وعده‌های مسئولین پس از مقام‌هایی که به دست آورده‌اید تا چه اندازه تحقق یافته است؟

به جرات می‌توانم بگویم به جز مقوله اشتغال که آن هم به صورت صد درصد اتفاق نیفتاده است هیچکدام از وعده‌های مسئولین اعم از زمین، منزل و ... عملی نشده است. متاسفانه پس از گرفتن عکسهای یادگاری فراموش می‌کنند که چه گفته‌اند، تا اندازه‌ای که جواب تلفنمان را هم نمی‌دهند.

* کجا مشغول به کار هستید؟

حدوداً 5 ماه است که به استخدام اداره ورزش و جوانان استان فارس درآمده‌ام که آن هم به لطف مصوبه هیات دولت برای حمایت از ورزشکاران مدال آور بود. وگرنه قبل از آن هیچ شغلی نداشتم. ورزشکاران حرفه‌ای مثل خود من که برای سربلندی نام کشورشان از سنین پایین به صورت مستمر در اردو و جلسه تمرین هستند نمی توانند شغل یا حرفه خاصی را بیاموزند که از آن راه کسب درآمد کنند.

* رقیب شما در ایران و در جهان چه کسی است؟

در ایران که نمی توانم اسم خاصی را ببرم. هر سال چهره های جدید با انگیزه های بالا پا به مسابقاتی که حکم انتخابی را هم دارد می گذارند و نمی شود به قطع یقین از کسی نام برد. احتمالاً پس از برگزاری جام تختی می‌توانم بگویم چه کسی در ایران حریفم خواهد بود. در جهان چندین کشتی گیر خوب هستند که واقعاً می‌شود از آنها به عنوان جدی‌ترین رقبایم نام ببرم اما یکی از آنها که به شدت کشتی گرفتن با او برایم سخت و دشوار بود و مرا اذیت می‌کرد «المراد تاسمرادوف» ازبکستانی بود که در سال 2020 به او باختم ولی سال 2021 موفق شدم شکستش دهم. تاسمرادوف کشتی گیری بسیار فنی و باهوش است و به قول آقای سوریان « یک کشتی گیر خونخوار». او را می شود به عنوان جدی ترین رقیبم در جهان نام برد. البته فکر می‌کنم از کشتی حرفه‌ای خداحافظی کرده باشد.

* بهترین و بدترین لحظه‌ای که در کشتی تجربه کرده‌اید؟

بهترین لحظه‌ای که داشتم مسابقات جهانی اسلو بود که خوشرنگ ترین مدال را بدست آوردم. بدترین لحظه‌ام هم در سال 2019 در مسابقه رده بندی با کشتی گیر ارمنستان بود که در شروع کشتی یک فن 4 امتیازی خوردم و هر چقدر تلاش کردم نتوانستم برنده آن مسابقه شوم. لیاقت این را داشتم که آن سال حتی به مدال طلا دست پیدا کنم. واقعاً نه تنها سخت ترین لحظه ی کشتی‌ام بلکه یکی از سخت ترین لحظات زندگی ام بود. دوسال، روز و شب، این کشتی و صحنه های آن جلوی چشمانم بود و مرا آزار می داد تا به لطف خدا امسال با قهرمانی جهان آن لحظه‌ی بد برایم تمام شد.

* برنامه شما برای المپیک 2024 پاریس چیست؟

من در یک وزن غیرالمپیکی کشتی می‌گیرم. اگر وزن های المپیکی دست نخورند حتماً وزنم را تغییر می‌دهم تا بتوانم در مسابقات شرکت کنم.

* انتخابی و آقای بنا؛ چه اتفاقاتی افتاد؟

می‌توانم بگویم این حاشیه‌ها در فضای مجازی به وجود آمد. در کشتی، ما چرخه انتخابی داریم که مشخص است که هر کشتی گیر از کجا باید شروع کند. پس از کشتی گرفتن در مسابقات مختلف و در اصل در مسابقات برون مرزی هر کشتی گیری که بتواند در مقابل حریفان غیرایرانی خود نتایج بهتری بگیرد می تواند دوبنده تیم ملی را برای مسابقات جهانی یا المپیک بر تن کند. بر فرض مثال کشتی گیری داریم که در کشور همه را شکست می‌دهد اما در تورنمت های بین المللی نمی تواند موفق عمل کند و بلعکس. جا دارد در اینجا یک نکته را بگویم؛ در رابطه با حواشی انتخابی امسال من صحبتی مبنی بر اینکه بعضی افراد با عدم اطلاعات کافی سخن می گویند و نظر می‌دهند، کرده بودم که متاسفانه سوء برداشت شد از صحبت‌های من. منظور بنده افرادی بودند که در فضای مجازی یا رسانه ها بدون داشتن اطلاعات کافی اظهار نظر می‌کنند و هیچ موقع نسبت به استادان خودم جسارتی نکرده و نخواهم کرد. به نظر من بهتر است تمام این مشکلات در خانه کشتی حل و فصل شود تا اینکه بخواهد به رسانه ها و فضای مجازی کشیده شود و سرآغاز حواشی بی‌شمار باشد.

* از وضعیت کشتی فارس برایمان بگویید.

از قدیم در کشتی فارس تک ستاره داشتیم. بعد از طلای آقای امید نوروزی که به عنوان اولین طلای فارس بود، تا چند سال مدال طلایی در رده بزرگسالان نداشتیم تا اینکه با طلای آقای گرایی در بازی‌های آسیایی 2018 مسیر کسب مدال های رنگارنگ باز شد. اوج کار کشتی فارس امسال بود که در 10 وزن 4 کشتی گیر از شیراز و فارس داشتیم. جا دارد تشکری ویژه از آقای موسایی، رئیس هیات کشتی فارس داشته باشم که به جرات می‌توانم بگویم برای کشتی از جیب هزینه می‌کنند. متاسفانه هیچ حمایتی از کشتی نمی‌شود حتی با این همه مدال و افتخار آفرینی که داشتیم، کشتی در فارس دیده نمی‌شود و فکر می‌کنم حق ما بیشتر از این باشد. از مسئولین اداره ورزش و جوانان فارس تقاضا دارم که به ورزش اول ایران بیشتر اهمیت دهند تا بتوانیم در آینده افتخارآفرینی‌های بیشتری را شاهد باشیم. استان فارس با پتانسیلی که در همه رشته های ورزشی دارد می‌تواند در ایران جزو سه استان برتر باشد اگر حمایتها از طرف مسئولین صورت گیرد.

* با رده های مختلف سنی و حتی نونهالان کشتی می‌گرفتید؛ کمی از این حال و هوا برایمان بگویید.

اگر من در این جایگاه هستم به جرات می‌توانم بگویم که دلیلش تمریناتی بود که وقتی در رده های سنی کشتی می گرفتم با عنوان داران جهان مثل آقایان باقر توکلیان، حمید زارع، امید نوروزی و ... داشتم. این تمرین‌ها باعث می‌شد تا من به یک خودباوری برسم که می‌توانم قهرمان جهان شوم. از این رو با آموزه های مربیان و پیشکسوتان خودم، همین مسیر را در پیش گرفتم و با همه رده های سنی تمرین می‌کنم. هم به آنها فن یاد می‌دهم وهم چیزهای جالبی می‌آموزم از آنها. انشاالله با استعدادهایی که در آنها می‌بینم بتوانند حتی بهتر از ما در میادین کشتی ظاهر شوند.

* در راه رسیدن به سکوی نخست دنیا، نقش مربیانتان را تا چه اندازه می‌بینید؟

هیچ ورزشکار به خصوص کشتی گیری بدون زحماتی که مربیان برایش کشیده‌اند به جایگاه شایسته‌ای نمی‌رسد. من هرچه که دارم از مربیانم دارم. می‌خواهم از آقایان کشاورز، حسینی، نوروزی، هوشمند، صادقی و ... به خاطر تمامی از خودگذشتگی‌هایشان، به خاطر از جان و دل مایه گذاشتن‌هایشان و به خاطر تمامی لحظاتی که از زندگی‌شان گذشتند تا من و افرادی مثل من قهرمان شویم، با تمام وجودم تشکر کنم و دستشان را ببوسم. مربیان هیچگاه به اندازه ورزشکاران دیده نمی‌شوند و ای کاش وزارت ورزش و جوانان با اجرای طرحی به منظور حمایت از مربیان از آنها تقدیری در خور شأن‌شان می‌کرد. همچنین از آقای علیرضا دبیر و حمید سوریان تشکر ویژه‌ای دارم. چون با آمدن آنها بود که کشتی ایران بیش از پیش در مسیر افتخارآفرینی قدم برداشت.

* راستی، در مورد نام خانوادگیتان و طرز صحیح تلفظش نگفتید ...

درستش دَلخانی است که گاهی دِلخانی صدایم می کنند. من اصالتم به روستایی در نزدیکی سپیدان به نام دَلخان بر می‌گردد، اما خودم در شیراز بزرگ شده‌ام.