گره کورتر میشود
میزبانی خارج از خانه زرد پوشان شیرازی در نیم فصل دوم
علی جمشیدپور – خبر جنوب / متاسفانه امروز مطلع شدیم که سازمان لیگ به باشگاه فجر شهید سپاسی اعلام کرده تا زمین دیگری را به جای زمین حافظیه معرفی نماید.
شنیده ها حاکی از آن است که باشگاه فجرسپاسی هم با در نظر گرفتن تمامی شرایط، سیرجان را برای میزبانی نیم فصل دوم زرد پوشان شیرازی معرفی خواهد کرد.
در اینجا نمیخواهیم در مورد مسائل فنی صحبت کنیم. چون می شود مصداق مثنوی هفتاد من.
صرفاً میخواهیم نتیجه این تصمیم ظاهراً عجولانه را بررسی کنیم و خیلی ساده و بی پرده، بدون حب و بغض به سراغ اصل مطلب میرویم.
وقتی در تمامی دنیا برای میزبانی امتیازات ویژهای در نظر می گیرند بیدلیل نیست. این همه خرج و مخارج میکنند و انواع و اقسام امکانات رفاهی را برای میهمانان مهیا می کنند تا بتوانند از امتیاز میزبانی برداشت خوبی داشته باشند، اما به نظر میرسد این قضیه برای ما صدق نمیکند.
همه میدانند که بعد از شیوع ویروس منحوس کرونا، یار دوازدهم فوتبال مجبور به کوچ شد و از پشت جعبه جادویی به تشویق بیصدای تیم مورد علاقهاش پرداخت. اما زمزمهها از مساعد شدن شرایط به لطف خدا و علم پزشکی با ایثار کادر درمان برای حضور تماشاچیان در ورزشگاه حکایت میکند.
حال ما یادمان افتاده که باید از منزل خود به منزل میهمانی برویم که در آنجا حکم میزبان را داریم و به نظر میآید باید راهکاری بهتر برای این آش شله قلم کار بیابیم.
هرچه که زمین حافظیه بد باشد اما نمیشود از این موضوع غافل بود که تیم فجر برای بازیهای خانگی خود باید مسافتی حدود 386 کیلومتر (5-4 ساعت) تا رسیدن به سیرجان را طی کند و بعد از آن با این فشردگی بازیهای لیگ برتر بگوییم تیم میتواند بهتر نتیجه بگیرد. مطمئناً خستگی ایجاد شده از این مسیر به اضافه بازیهای خارج از خانه با بازیکنان کاری میکند که دیگر حتی به برد هم فکر نکنیم.
حال با فرض اینکه بعد مسافت را حل کنیم و چاره ای بیندیشیم، اما با هزینه های سرسام آوری که برای ایاب و ذهاب، خورد و خوراک، هتل و از همه بیشتر اجاره زمین باید پرداخت شود چه میکنید؟
اینجاست که شاعر میگوید: «به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است».