صلاحدید بی‌صلاح!

علی جمشیدپور – خبر جنوب / در مهرماه امسال مسابقات وزنه برداری نوجوانان قهرمانی جهان در جده عربستان برگزار شد و دختر 17 ساله مرودشتی به عنوان یکی از وزنه برداران تیم ملی ایران در راه کسب افتخار برای میهن عزیزمان روی تخته رفت.
به همین بهانه پای صحبت های فاطمه کشاورز نشستیم تا از حال و روز وزنه برداری بانوان برایمان بگوید.

*چگونه به وزنه برداری علاقه مند شدید؟

بعد از حدود 8 سال که تکواندو کار می کردم و به دلیل علاقه شدیدی که من و پدرم به رشته وزنه برداری داشتیم با پیگیری های فراوان متوجه شدیم که مجوز فعالیت وزنه برداری بانوان از چند سال پیش صادر شده است و با هماهنگی هایی که انجام شد با خانم حبیبی تمریناتم را در این رشته ورزشی آغاز کردم.

*مشوق شما در این رشته چه کسی بود و چرا به عنوان یک دختر، ورزش سنگین وزنه برداری را انتخاب کردید؟

مشوق من بی شک پدرم بود. همیشه پیگیر مسابقات وزنه برداری آقایان بودیم و با پدرم این مسابقات را دنبال می کردیم. در اوایل شروع تمرین هایم علاقه آنچنانی نداشتم و می گفتم یک مدت وزنه برداری را دنبال می کنم تا ببینم چه می شود. پس از هر جلسه تمرینی اشتیاق و علاقه من به این رشته ورزشی سخت بیش از پیش می شد.

*در چه مسابقاتی در سطح کشور شرکت کرده اید؟

آغاز فعالیت من در سال 99 و اوج بیماری کرونا بود که مسابقات به حالت تعلیق در آمده بود. تنها در یک مسابقه استانی که در شیراز برگزارشد در دسته 59 کیلوگرم شرکت کردم.

*چگونه به تیم ملی وارد شدید؟

پس از مسابقات استانی به اردوی تیم ملی جهت تشکیل تیم نوجوانان دعوت شدم. در این اردوی یک هفته ای با ثبت رکوردهای خوب به عضویت تیم نوجوانان ایران درآمدم.

*و مسابقات بین المللی ...

بله، در مسابقات نوجوانان قهرمانی جهان در جده عربستان برای تیم ملی نوجوانان ایران وزنه زدم. در این مسابقات در حرکت یک ضرب وزنه 76 کیلوگرم و در دو ضرب 86 کیلوگرم را بالای سر بردم.

*شما از شانس بالایی برای کسب مدال برخوردار بودید. چه اتفاقی افتاد که در دو ضرب ناموفق عمل کردید؟

در حرکت یک ضرب موفق به کسب عنوان چهارم شدم اما در دو ضرب نتوانستم طبق انتظارات عمل کنم. دلیل این اتفاق بر می گردد به صلاحدید مربیان تیم ملی که دو هفته قبل از آغاز مسابقات به من گفتند باید در یک دسته پایین تر وزنه بزنم و به همین دلیل باید وزن کم کنم و این موضوع در شرایطی برای من اتفاق می افتاد که باید در طول دو هفته با شدید ترین رژیم های غذایی کاهش وزن را انجام می دادم لذا با افت شدید بدنی مواجه شدم و در هنگام انجام حرکت دوضرب به اصطلاح ورزشی، بدنم خالی کرد و نتوانستم از پس وزنه ای که در تمرینات می زدم بر بیایم.

*حالا که به عنوان یک ورزشکار حرفه ای در این رشته فعالیت دارید وزنه برداری را چگونه می بینید؟

تجربه ای که من در این مدت به دست آورده ام این است که وزنه برداری رشته ای است که باید ورزشکار صبر و حوصله زیادی داشته باشد و برای خواسته اش سخت بجنگد. اراده قوی می خواهد و یک هدف که برای رسیدن به آن حاضر باشید از همه چیز بگذرید.

*هیات وزنه برداری فارس از بانوان وزنه بردار استان حمایت می کنند؟

آن چیزی که بشود اسمش را حمایت گذاشت خیر. ما اصلی ترین نیاز این رشته که یک سالن اختصاصی برای تمرین بانوان می باشد را در اختیار نداریم. به طور مثال کرمانشاه و مشهد سالن های تمرین مختص بانوان دارند اما کلانشهر شیراز حتی از داشتن یک مکان تمرین ویژه بانوان محروم است. دیگر نیاز اصلی ورزشکاران این رشته تهیه مکمل های مجاز ورزشی است. وزنه برداری جزو رشته هایی است که 50 درصد موفقیت آن به مصرف صحیح مکمل های مجاز بر می گردد که متأسفانه در این موضوع هم اصلاً مورد حمایت قرار نمی گیریم و با هزینه های گزاف تهیه مکمل با مشکلات عدیده ای روبرو هستیم. دیگر اینکه یکی از وسائل اصلی تمرین وزنه برداری هالتر می باشد که این هالتر در بخش بانوان متفاوت با بخش آقایان است. در اصل ما باید با هالتر 15 تمرین کنیم که به دلیل نبود امکانات تاکنون چنین چیزی اتفاق نیفتاده است.

*چه برنامه ای برای آینده دارید؟

ان شاءالله با حمایت هایی که در آینده توسط هیات وزنه برداری استان فارس صورت می گیرد و با تمرین زیر نظر مربیان با تجربه و حرفه ای بتوانم در مسابقات کشوری و آسیایی مقام های در خور رشته وزنه برداری استان فارس را کسب کنم. همچنین به عنوان والاترین هدف برای زندگی ورزشی ام به مثابه هر ورزشکاری، آرزو دارم در مسابقات المپیک شرکت کنم و بر روی سکو قرار بگیرم تا بتوانم پرچم کشورم را به اهتزاز در آورم و همچنین دل مردم شهر و دیارم را شاد کنم. در پایان ضمن تشکر از تمامی کسانی که دغدغه شان ورزش و بالاخص ورزش بانوان است می خواهم از هم سن و سال های خودم بخواهم که در زندگی شان با مشخص کردن هدفی ارزشمند با تمام توان، پشتکار و اراده ی قوی در جهت رسیدن به قله های افتخار با کمک خانواده پیش روند.