از آسمان منادیِ ماتم رسیده است

از آسمان منادیِ ماتم رسیده است

باز محرم شد و شور نوای حسینی به پا خواسته است، محرم که می شود در رگ های مرده ما خون می دود، در چشم های خشک شده ما چشمه اشک به جوشش می آید و باران حیات بخش عشق حسینی بر قلب های قفل شدیمان باریدن می گیرد و ما زنده می شویم.

محرم که می شود سرزمین ها سکون و سکوت در می آیند و جانی دوباره می گیرند، شور محرم که به پا می شود عقل ها انگشت حیرت به دهان برده و در عجب می مانند…

ما شیعیام محرم را عزاداری میکنیم برای تنها امامی که در معرکه ی جنگ به شهادت رسیدند و به همه درس مردانگی و شجاعت داد عزاداری میکنیم برای تنها امامی که قبر مطهرشان بیش از ده بار توسط ظالمان خراب شد تا اثری از آن باقی نمانَد!! اما همچنان پابرجاست

باز اين چه شورش است که در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز اين چه رستخيز عظيم است کز زمين

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

گويا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب

کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گرخوانمش قيامت دنيا بعيد نيست

 اين رستخيز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نيست

سرهای قدسيان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدميان نوحه می‌کنند

گويا عزای اشرف اولاد آدم است