استفاده از رنگ‌های مصنوعی در غذاها برای کبد وکلیه ها خطرناک است
ادمین ۵
کارشناس مواد غذایی شبکه بهداشت و درمان دشتستان استان بوشهر گفت: استفاده از رنگ های مصنوعی در غذاها احتمال بروز سرطان و بیماری‌های کبدی و کلیوی در مصرف‌کنندگان وجود دارد.
روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر روز چهارشنبه به نقل از نوشین حسن‌زاده اعلام کرد: یکی از شایع‌ترین انواع تقلّب‌ها، استفاده از رنگ‌های مصنوعی در تهیه مواد غذایی است که گاهی با هدف پوشانیدن سایر تقلّب‌ها، بهبود وضعیت و شکل ظاهری محصول (در تهیّه آب‌میوه، بستنی، آب‌نبات، شکلات، شیرینی و…) استفاده می‌شود.
وی با بیان اینکه استفاده از این نوع افزودنی روز به روز در حال افزایش است ادامه داد: بسته به نوع رنگ، احتمال بروز سرطان، بیماری‌های کبدی و کلیوی در مصرف‌کنندگان وجود دارد و احتمال آسیب دیدن کبد و کلیه به‌عنوان دو سیستم سم‌زدایی بدن، بیشتر از سایر ارگان‌ها است.
حسن‌زاده بیان کرد: استفاده از رنگ‌های غیرمجاز در خوراکی‌های کودکان مانند بیسکویت یا یخمک می‌تواند سبب از کار افتادن کبد کودک یا حتی مرگ او شود و برای مادران باردار نیز احتمال بروز ناهنجاری کودک و سقط‌جنین دور از انتظار نیست.
وی با تاکید بر اینکه حذف این خوراکی‌های «رنگ‌شده»، هیچ کمبودی در بچه‌ها ایجاد نمی‌کند، توصیه کرد: والدین می‌توانند با حذف این‌گونه خوراکی‌ها و استفاده بیشتر از مواد غذایی و خوراکی‌های خانگی، سلامت رفتاری کودک خود را تأمین کنند.
کارشناس مواد غذایی و بهداشتی شبکه بهداشت و درمان دشتستان گفت: این روزها برخی مغازه‌های فروشنده لوازم شیرینی‌پزی اقدام به فروش رنگ‌های خوراکی پودری می‌کنند، بیشتر این رنگ‌ها نه تنها استاندارد و قابل تأیید نیستند، بلکه به‌صورت غیربهداشتی تولید و عرضه می‌شوند.
حسن زاده افزود: اگر برای تزیین غذا یا شیرینی‌ها اصرار به استفاده از رنگ‌های مصنوعی دارید، باید انواعی را که دارای بسته‌بندی بهداشتی، تاریخ‌مصرف، مجوز بهداشتی و دستورالعمل فارسی هستند، خریداری کنید.
وی اضافه کرد: بهتر است به‌جای استفاده از رنگ‌های مصنوعی از رنگ‌های طبیعی مانند آب اسفناج، جعفری، چغندرقند یا پودر گل‌رنگ، زعفران، کاکائو یا رنگ‌های میوه‌هایی چون آلبالو و توت‌فرنگی استفاده شود.
مسئول آزمایشگاه کنترل مواد غذایی و بهداشتی شبکه بهداشت و درمان دشتستان تأکید کرد: بیشتر رنگ های مصنوعی خارجی به صورت قاچاق وارد کشور می شوند و تولیدکنندگان آن به دلیل فاصله طولانی بین تولید تا مصرف یا به علت ماندن زیاد این محصولات در کشتی های باری، برای افزایش ماندگاری، در ترکیبات محصولات صادراتی خود از مواد نگه دارنده فوق العاده قوی استفاده می کنند که اثرات سوء آن تهدید کننده سلامت انسان است
